پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: روز قیامت رضوان - فرشته نگهبان بهشت - و مالک - فرشته مأمور بر دوزخ - به نزدمن می آیند، مالک می گوید: خداوند با لطف و منّت خویش به من فرمان داد که آتش دوزخ را بر افروزم و من این کار را کردم و به من دستور داد که درهایش را ببندم و کلیدهایش را بتو بدهم و من درهای جهنم را بسته ام و اکنون تو ای محمد کلید هایش رابگیر.
پیامبر خدا افزود: من می گویم، این لطف رااز خدا پذیرفتم و حمد برای اوست که بر من منت نهاد و آن گاه کلیدهای دوزخ را به علی می دهم.
سپس رضوان می گوید: خداوند با لطف و منّتش به من فرمان داد تا بهشت ها را زینت کنم و من تزیین کردم و به من فرمود تا درهایش را ببندم و کلیدهایش را به تو بدهم.
پیامبر فرمود من می گویم این لطف را از پروردگارم پذیرفتم حمد از آن اوست که بر من منت نهاد و آن گاه کلیدهای بهشت را به علی علیه السلام می دهم.
آن گاه علی علیه السلام در حالیکه کلیدهای بهشت و دوزخ بدست اوست می آید و بر دوزخ اشراف پیدا می کند و آن را در دست قدرت خویش می گیرد در حالی که شعله ها و امواج خروشان آتش سر می کشد آتش به علی می گوید: ای علی از من بگذرهمانا نور تو شراره های آتش مرا فرونشاند. آن گاه علی علیه السلام به آتش می گوید:
این را رها کن که دوست من است و این را بگیر که دشمن من است (با فرمان علی دشمنانش طعمه آتش می شوند و دوستانش رهایی می یابند) .
آن گاه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله افزود: جهنم در روز قیامت فرمانبرداری و اطاعتش از علی علیه السلام از اطاعت خدمتکاران شما در برابر شما بیشتر است.
منابع:
بحارالانوار، ج 39، ص 204 ----------- مناقب
مراجعه شود به:
آثار دشمنی با علی علیه السلام