!دید کلی
در گذشته برای توضیح ((جهان بزرگ مقیاس|مقیاس بزرگ ساختمانی)) و تکامل جهان مدلهای کیهانشناختی گوناگون پیشنهاد شده بود. در میان این مدلهای پیشنهادی ، مدلهایی وجود دارند که بر پایه ((نسبیت عام|نظریه نسبیت عام)) بناشده‌اند. این نظریه از یک زبان هندسی استفاده می کند. به این مفهوم که حضور ((ماده)) ، ویژگیهای مادی فضا-زمان ((«فضای چهار بعدی)) که زمان بعنوان بعد چهارم به ابعاد سه گانه فضایی استفاده می شود) را تعیین می کند. مشکلات بزرگی که در سر راه بودند ، به میزان قابل توجهی ، با توجه به این فرض که ((جهان بزرگ مقیاس|جهان در مقیاس بزرگ)) از لحاظ فضایی همسان و همگن است ، کاهش یافته اند. فرض یکنواختی جهان در مقیاس بزرگ اصل کیهان شناسی خوانده می‌شود.
!اصل کیهان شناسی
فرض یکنواختی جهان در مقیاس بزرگ ، مبین این مطلب است که اگر از بی‌نظمی‌های محلی چشمپوشی کنیم، ((ابعاد جهان|جهان)) از هر محلی که بدان نگریسته شود یک صورت ثابت را عرضه می کند. تصویر جهان برای ناظرانی که در ((کهکشان|کهکشانهای)) دیگر هستند باید همچون تصویر ما از جهان باشد. آنها ((صور فلکی|صورتهای فلکی)) دیگر و دسته بندیهای دیگری از کهکشانها را خواهند دید. لیکن بر طبق اصل کیهانشناسی ، می‌بایست ویژگیهای بزرگ‌مقیاسی از قبیل ((انبساط جهان)) ، ((ثابت هابل)) ، پارامتر ((شتاب منفی)) و ((چگالی)) متوسط ، در همه جا یکسان باشد. هیچ کهکشان ارجحی در جهان وجود ندارد.
!مبانی اصل کیهان شناسی
اصل کیهان شناسی ، بر مبنای مشاهده استوار است. ((هابل)) ، ((شاپلی)) و همکاران دانشگاهی آنها ، مشاهده کردند که تعداد کهکشانها تا یک اندازه محدود ، به طور مستقیم با حجم فضای متناظر با آن اندازه ، تغییر می کند. مشاهده بعدی آنها مبنی بر این که کهکشانها به گونه‌ای همسان در پهنه ((آسمان)) توزیع شده اند ، به این نتیجه منتهی شد که جهان بطور یکنواخت (یعنی بطور همگن و همسان) از ((ماده)) پوشیده شده ‌است.
!مباحث مرتبط با عنوان
*((انبساط جهان))
*((شتاب منفی))
*((جهان بزرگ مقیاس))
*((صور فلکی))
*((فضای چهار بعدی))
*((کیهان شناسی))
*((نسبیت عام))