پیامبران و ائمه هدی علیهم السلام برای هدایت انسانها از هیچ کوششی دریغ نمی کردند. البته غیر از تعالیم عمومی که دانستنش برای همه لازم است برای کسانی که تشنه ترینند و بیشتر در وادی علم و عمل قدم می زدند و با عمل صالح و مراقبه بیشتر و توجه افزونتر آثار عبودیت الهی در وجودشان بیشتر بروز می نمود و آماده دریافت معارف عالی تری بودند سرچشمه های دیگری را می گشودند؛ و این گونه افراد به « اصحاب سر » مشهورند که در سطحی فراتر از دیگران در وادی شاگردی هادیان و مربیان الهی قدم می زدند.
در میان اصحاب
رسول خدا صلی الله علیه و آله؛
سلمان،
ابوذر،
عمار،
حذیفه و در میان اصحاب
امیرالمومنین؛
کمیل،
میثم،
حبیب،
مالک و جزء اصحاب سر هستند بدین ترتیب هر یک از امامان گروهی از این یاران دارند برخی از آنها تا چندین هزار حدیث نمونه از ائمه علیهم السلام شنیده بودند که اجازه نقلش را برای دیگران نداشتند.