ائمه اطهار علیهم السلام شاگردان خاصی داشتند که با آنان سخنانی پنهانی و اسراری ناگفتنی از توحید و آفرینش را در میان می‌گذاشتند، و نصیب و بهره هر کدام به مقدار ظرفیت روحی آنها بوده است.
حضرت امام رضا علیه السلام نیز دارای شاگردان ویژه و اصحاب خاصی بوده است که بیشتر آنها گمنام‌اند و در تاریخ به آنها توجّهی نشده است، از جمله:
ابن ابی عمیر
صفوان بن یحیی
زکریا بن آدم
یونس بن عبدالرحمن
علی بن میثم
فضل بن شاذان
