تاریخچه ی:
اصحاب الیمین
تفاوت با نگارش: 1
| - |
اصحاب یمین، (اصحاب الیمین) اصطلاحاتی قرآنی به معنی یاران سمت راست، در مقابل ((اصحاب شمال ))، یاران سمت چپ، می با. این واژ در سوره واقعه دو بار به صورت« اصحاب الیمنه» و چهار بار به صورت« اصحاب الیمین» آمده است.
اصحاب یمین مردمانی هستند که خداوند آنان را به وسط داشتن ایمان درست و پرداختن به کارهای نیکو به بهشت می بردند. مفسران می گویند اصحاب یمین کسانی هستند که در رستاخیز نامه اعمالشان به دست راستشان داده می شود. نی گفته ا ک یشا ا ب دست راست ه می برند. از امام باقر علیه السلام روایت است که فرمود: ما و پیروانشان اصحاب یمین ی شیم.
در قرآن کریم برای اصحاب یمین شش نعمت معنوی بیان شده است که ترجمه آن چنین است:
- آنان در سایه درختان« سدر، کار» بی ر قرار دارند؛
- در سایه درختهای موز که میوه اش خوشه خوشه روی هم چیده است ؛
- و سایه ای کشیده و گسترده و پایدار؛
- و در کنار آبشارها؛ - و میوه های فراوان، که هرگز قع و ممنو نمی شد؛
- و همسرانی بلند مرتبه، ما آنها را آفرینشی نوین بخشیدیم، و همه را دوشیزه قرار دادیم زنانی که تنها به همسران خود عشق می ورزند و خوش زبان و فصیح و هم ن و سالند! اینها همه برای اصحاب یمین است. |
+ | اصحاب الیمین اصطلاحی قرآنی به معنی «یاران سمت راست» در مقابل ((اصحاب شمال))، به معنی «یاران سمت چپ» ا. این اصطاح در سوره واقعه دو بار به صورت «اصحاب المیمنه» و چهار بار به صورت «اصحاب الیمین» آمده است.
اصحاب یمین مردمانی هستند که خداوند، آنان را به یل داشتن ایمان و پرداختن به کارهای نیکو به بهشت می‌‌برد. مفسران می‌گویند اصحاب یمین کسانی هستند که در رستاخیز، نامه اعمالشان به دست راستشان داده می‌شود.
((ضرت ا م بقر لیه لم|امام باقر علیه السلام)) فرمود:«ما و پیروانشان اصحاب یمین یم.»
در قرآن کریم برای اصحاب یمین شش نعمت معنوی بیان شده است:
- آنان در سایه درختان سدر ی‌ایند؛
- در سایه درختان موز که میوه‌اش خوشه خوشه روی هم چیده است؛
- و در سایه‌ای کشیده و گسترده و پایدار؛
- و در کنار آبشارها و میوه های فراوان که هرگز ممی دارد؛
- و همسرانی بلندمرتبه. ما آنها را آفرینشی نو بخشیدیم و همه را دوشیزه قرار دادیم زنانی که تنها به همسران خود عشق می‌ورزند و خوش‌زبان و فصیح و وان. |
| | منابع : | | منابع : |
| - |
تفسیر المیزان،ج 19، ص 123؛ تفسیر نمونه، ج 23، ص 219؛ مجمع البیان، ج 9، ص 362 |
+ | تفسیر المیزان، ج 19، ص 123؛ تفسیر نمونه، ج 23، ص 219؛ مجمع البیان، ج 9، ص 362 |
