حضرت امام رضا علیه السلام گاهگاهی شعری می سرودند. روزی در مورد بلندی آرزوها و کوتاهی عمر دنیا فرمودند:

کـلنا نـامـل مـدا فی الاجـل ---- والـمنایا هـن آفـات الامــل
لاتغـرنـک ابـاطـیـل المنــی ---- والزم القصد و دع عنک العلل
انـما الـدنیـا کـظـل زائـل ---- حَـلَ فیـه راکــب ثـم َرحَــل

ترجمه:
همه ما دوست داریم که عمرمان طولانی شود - ولی مرگ آفت این آرزوهاست.
آرزوهای بیهوده تو را مغرور نکند - بلکه همیشه با اراده محکم همراه باش و بهانه ها را واگذار.
دنیا مانند سایه ای زودگذر است - که سواره ای در آن میآرامد و به زودی رخت سفر میبندد.

منابع: بحار الانوار، ج 49، ص 107، ح 1. از عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 177- 178.

مراجعه شود به:
اشعار حضرت رضا علیه السلام