|  | | | | | | | | | | |
| | | اریک راث ( Eric Roth ) | 
اریک راث در نیویورک به دنیا آمد. او از کودکی به نوشتن علاقه داشت و همین علاقه موجب شد به دانشگاه UCLA برود و در آنجا در رشته فیلم نامه نویسی تحصیل کند. راث به تدریج نبوغ و استعداد خود را نشان داد و توانست به یکی از فیلم نامه نویسان خوب و خلاق هالیوود بدل شود. نام اریک راث زمانی مطرح شد که برنده جایزه فیلم نامه نویسی ساموئل گلدوین شد . این جایزه به او کمک کرد تا بتواند به صورت حرفه ای به فیلم نامه نویسی بپردازد.
راث در ابتدا به نوشتن فیلم نامه های مستند پرداخت ، اما به زودی به سمت فیلم نامه های داستانی روی آورد. او در سال 1972 اولین فیلم نامه داستانی اش را برای شبکه تلوزیونی CBS با نام بیگانگان در 7آ (Strangers in 7A ) نوشت. ماجرای فیلم ، داستان گرونگان گیری یک بیماری روانی بود. ایده و خود فیلم نامه مورد توجه فیلم سازان بسیاری قرار گرفت.
راث اولین فیلم نامه سینمایی اش را که ، جنجالی هم از آب در آمد سه سال بعد نوشت. فیلم ، نیکل راید (1974 ) نام داشت و به ماجرای قتلی در لوس آنجلس می پرداخت. فیلم ، بسیاری مسائل را بی پروا بیان می کرد و همین مسئله موجب شد که فیلم در محافل سینمایی مختلف با موضع گیری های متفاوتی رو به رو شود. این فیلم اولین فیلمی بود که در جشنواره کن آن سال به نمایش در آمد و موفقیت آن چشم انداز مناسبی از آینده را برای راث ترسیم کرد.
پس از نیکل راید ، راث با فراغ بال به سراغ فیلم نامه ای رفت که سال ها ذهنش را مشغول کرده بود ، فیلم نامه ای با نام کونکورد : فرودگاه 79 ( 1979 ). در این فیلم ، مسافران یک هواپیما دچار درد سر می شوند اما سرانجام از خطر ، جان سالم به در می برند و در منطقه ای پر برف در آلپ فرود می آیند.
هشت سال بعد ، راث فیلم نامه مظنون ( 1987 ) را نوشت که ماجرای اثبات بی گناهی یک متهم کر و لال بود. فیلم نامه با وجود ایده خوبی که از آن برخوردار بود از سوی منتقدان ، فیلم نامه ای ضعیف شناخته شد.
یک سال بعد از نوشتن مظنون ، راث فیلم نامه خاطرات من ( 1988 ) را نوشت. راث این فیلم نامه را با همکاری بیلی کریستال ( Billy Crystal ) نوشت. خاطرات من داستانی دراماتیک درباره به هم رسیدن یک پدر و پسر بود.
راث در سال 1993 ایده بکری را که در ذهن داشت به فیلم نامه تبدیل کرد و فیلم نامه آقای جونز را نوشت. در این فیلم یک بیمار روانی دو شخصیتی عاشق روانکاو عجیب خود می شود.
شاهکار راث در سال 1994 خلق شد ، یعنی زمانی که قراردادی برای اقتباس از رمان نه چندان معروف فارست گامپ امضا کرد. هیچ کس تصور نمی کرد که این فیلم نامه تا به این حد درخشان شود. فارست گامپ ماجرای کودکی کند ذهن به همین نام است که با وجود ضریب هوشی پایین از استعدادی خارق العاده در انجام کارها برخوردار است. او با این استعداد عجیب که بیشتر به معجزه شبیه است به عضویت تیم فوتبال دبیرستانشان در می آید و پس از درخشش در این تیم به کالج راه می یابد و با رسیدن به مقام قهرمانی فوتبال با هم تیمی هایش به ملاقات کندی ، رئیس جمهور آمریکا ، می رود. با شروع جنگ ویتنام ، به جنگ اعزام می شود. در یک شبیخون ویت کنگ ها در حد یک قهرمان ظاهر می شود و لقب قهرمان جنگ می گیرد و ... این فیلم در حقیقت مروری است بر چهل سال تاریخ معاصر آمریکا از ترومن تا کارتر و همه این تاریخ با داستان زندگی یک کندذهن بیان می شوند. فارست گامپ را رابرت زمکیس ( Robert Zemeckis ) جلوی دوربین برد و تام هنکس ( Tom Hanks ) در یکی از بهترین بازی هایش ، در نقش فارست گامپ ظاهر شد. فیلم فارست گامپ فروش بسیار خوبی در گیشه داشت. فیلم در همان سال نامزد دریافت سیزده جایزه اسکار شد که توانست شش تای آنها را به دست آورد. نوشتن فارست گامپ ، اریک راث را در رده اول فیلم نامه نویسان امریکا قرار داد.
فیلم نامه بعدی راث ، پستچی ( 1997 ) بسیار از سوی منتقدان نکوهش شد و اریک راث را از جایگاه قبلی کمی پایین آورد. این فیلم از سوی تماشاگران هم با استقبال رو به رو نشد.
راث در سال 1998 به دنبال یک فیلم نامه اقتباسی رفت و رمان نجواگر اسب نوشته نیکولاس اوانز ( Nick Evans ) را به فیلم نامه بدل کرد و رابرت ردفورد ( Robert Redford ) آن را جلوی دوربین برد. نجواگر اسب ماحرای عشق و علاقه یک دختر نوجوان به یک اسب است. این فیلم نامه موفق تر از پستچی بود.
فیلم نامه درخشان دیگر راث در سال 1999 نوشته شد ، به نام افشاگر ، که توسط کارگردان توانای سینما یعنی مایکل مان ( Michael Mann ) جلوی دوربین رفت. راث این فیلم نامه را بر اساس مقاله ای با نام مردی که زیاد می دانست ، نوشت. راث و مان تنها ماجرا را از این مقاله گرفتند و با تغییر ساختار ، آن را به یک تریلر خوش ساخت درباره تقابل یک فرد با قدرت هایی چون شبکه خبری تلوزیون و صنعت تنباکو و بلاهایی که ممکن است این تقابل به سر او بیاورد تبدیل کردند. یک پروفسور شیمی در یک کارخانه تولید سیگار در بخش تعیین میزان نیکوتین در سیگار کار می کند ، او پی می برد که مواد به کار رفته در این سیگارها موجب بروز سرطان می شود ، فاش کردن این ماجرا در یک برنامه تلوزیونی ، دردسرهای فراوانی را برایش به همراه دارد. فیلم در گیشه موفق نبود اما در بین منتقدین بسیار خوش درخشید.
اریک راث و مایکل مان در پروژه بعدی شان نیز با هم همکار شدند و راث فیلم نامه علی ( 2001 ) را برای مان نوشت. علی ، داستان زندگی محمد علی کلی ، بوکسور سنگین وزن آمریکایی را از زمان شکست دادن سانی لیستون ( قهرمان بوکس ) تا زمان گرایش او به اسلام روایت می کرد. این فیلم هم از سوی منتقدان و هم از سوی تماشاگران مورداستقبال قرار گرفت و فروش خوبی داشت.
در سال 2005 ، راث فیلم نامه مونیخ را با همکاری ؟ نوشت که استیون اسپیلبرگ ( Steven Spielberg ) آن را جلوی دوربین برد. مونیخ ماجرای ربوده شدن و کشته شدن 11 ورزشکار اسرائیلی در مسابقات المپیک سال 1972 در مونیخ بود که اسرائیلی ها سرو صدای زیادی برای آن به پا کردند و آن را گردن فلسطینی ها انداختند و در پی آن یک گروه از اعضای موساد ، سازمان جاسوسی اسرائیل ، را برای رسیدگی به این مسئله مامور کردند و ... . این فیلم واکنش های متفاوتی خصوصا از سوی اسرائیلی ها و نسبت به چهره ای که از موساد نشان داده شده ، در بر داشت.
اریک راث در حال حاضر یکی از فیلم نامه نویسان خوب هالیوود است که توانایی بالایی به ویژه در طرح قصه دارد.
گزیده فیلم شناسی اریک راث ( در مقام فیلم نامه نویس )
• نیکل راید ( 1974- The Nickel Ride )
• کونکورد : فرودگاه 79 ( 1979- The Concorde: Airport '79 )
• مظنون ( 1987- Suspect )
• خاطرات من ( 1988- Memories of Me )
• آقای جونز ( 1993- Mr. Jones )
• فارست گامپ ( 1994- Forrest Gump )
• پستچی ( 1997- The Postman )
• نجواگر اسب ( 1998- The Horse Whisperer )
• افشاگر ( 1999- The Insider )
• علی ( 2001- Ali )
• مونیخ ( 2005- Munich )
• خوش به حالت ( 2006- Lucky You ) ( در دست نگارش )
گزیده جوایز و افتخارات
• برنده جایزه اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی برای فیلم فارست گامپ در سال 1995. نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی برای فیلم های : افشاگر در سال 2000 و فیلم مونیخ در سال 2006.
• نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب برای فیلم نامه فیلم های : فارست گامپ در سال 1995 ، افشاگر در سال 2000 و مونیخ در سال 2006.
• نامزد دریافت جایزه بافتا برای فیلم نامه فیلم فارست گامپ در سال 1995. |
|
| | | | | | | | | | | |
| | | اریک راث ( Eric Roth ) |
اریک راث در نیویورک به دنیا آمد. او از کودکی به نوشتن علاقه داشت و همین علاقه موجب شد به دانشگاه UCLA برود و در آنجا در رشته فیلم نامه نویسی تحصیل کند. راث به تدریج نبوغ و استعداد خود را نشان داد و توانست به یکی از فیلم نامه نویسان خوب و خلاق هالیوود بدل شود. نام اریک راث زمانی مطرح شد که برنده جایزه فیلم نامه نویسی ساموئل گلدوین شد . این جایزه به او کمک کرد تا بتواند به صورت حرفه ای به فیلم نامه نویسی بپردازد.
راث در ابتدا به نوشتن فیلم نامه های مستند پرداخت ، اما به زودی به سمت فیلم نامه های داستانی روی آورد. او در سال 1972 اولین فیلم نامه داستانی اش را برای شبکه تلوزیونی CBS با نام بیگانگان در 7آ (Strangers in 7A ) نوشت. ماجرای فیلم ، داستان گرونگان گیری یک بیماری روانی بود. ایده و خود فیلم نامه مورد توجه فیلم سازان بسیاری قرار گرفت.
راث اولین فیلم نامه سینمایی اش را که ، جنجالی هم از آب در آمد سه سال بعد نوشت. فیلم ، نیکل راید (1974 ) نام داشت و به ماجرای قتلی در لوس آنجلس می پرداخت. فیلم ، بسیاری مسائل را بی پروا بیان می کرد و همین مسئله موجب شد که فیلم در محافل سینمایی مختلف با موضع گیری های متفاوتی رو به رو شود. این فیلم اولین فیلمی بود که در جشنواره کن آن سال به نمایش در آمد و موفقیت آن چشم انداز مناسبی از آینده را برای راث ترسیم کرد.
پس از نیکل راید ، راث با فراغ بال به سراغ فیلم نامه ای رفت که سال ها ذهنش را مشغول کرده بود ، فیلم نامه ای با نام کونکورد : فرودگاه 79 ( 1979 ). در این فیلم ، مسافران یک هواپیما دچار درد سر می شوند اما سرانجام از خطر ، جان سالم به در می برند و در منطقه ای پر برف در آلپ فرود می آیند.
هشت سال بعد ، راث فیلم نامه مظنون ( 1987 ) را نوشت که ماجرای اثبات بی گناهی یک متهم کر و لال بود. فیلم نامه با وجود ایده خوبی که از آن برخوردار بود از سوی منتقدان ، فیلم نامه ای ضعیف شناخته شد.
یک سال بعد از نوشتن مظنون ، راث فیلم نامه خاطرات من ( 1988 ) را نوشت. راث این فیلم نامه را با همکاری بیلی کریستال ( Billy Crystal ) نوشت. خاطرات من داستانی دراماتیک درباره به هم رسیدن یک پدر و پسر بود.
راث در سال 1993 ایده بکری را که در ذهن داشت به فیلم نامه تبدیل کرد و فیلم نامه آقای جونز را نوشت. در این فیلم یک بیمار روانی دو شخصیتی عاشق روانکاو عجیب خود می شود.
شاهکار راث در سال 1994 خلق شد ، یعنی زمانی که قراردادی برای اقتباس از رمان نه چندان معروف فارست گامپ امضا کرد. هیچ کس تصور نمی کرد که این فیلم نامه تا به این حد درخشان شود. فارست گامپ ماجرای کودکی کند ذهن به همین نام است که با وجود ضریب هوشی پایین از استعدادی خارق العاده در انجام کارها برخوردار است. او با این استعداد عجیب که بیشتر به معجزه شبیه است به عضویت تیم فوتبال دبیرستانشان در می آید و پس از درخشش در این تیم به کالج راه می یابد و با رسیدن به مقام قهرمانی فوتبال با هم تیمی هایش به ملاقات کندی می رود. با شروع جنگ ویتنام به جنگ می رود. در یک شبیخون ویت کنگ ها در حد یک قهرمان ظاهر می شود و لقب قهرمان جنگ می گیرد و ... این فیلم در حقیقت مروری است بر چهل سال تاریخ معاصر آمریکا از ترومن تا کارتر و همه این تاریخ با داستان زندگی یک کندذهن بیان می شوند. فارست گامپ را رابرت زمکیس جلوی دوربین برد و تام هنکس ( Tom Hanks ) در یکی از بهترین بازی هایش ، در نقش فارست گامپ ظاهر شد. فیلم فارست گامپ فروش بسیار خوبی در گیشه داشت. فیلم در همان سال نامزد دریافت سیزده جایزه اسکار شد که توانست شش تای آنها را به دست آورد. نوشتن فارست گامپ ، اریک راث را در رده اول فیلم نامه نویسان امریکا قرار داد.
فیلم نامه بعدی راث ، پستچی ( 1997 ) بسیار از سوی منتقدان نکوهش شد و اریک راث را از جایگاه قبلی کمی پایین آورد. این فیلم از سوی تماشاگران هم با استقبال رو به رو نشد.
راث در سال 1998 به دنبال یک فیلم نامه اقتباسی رفت و رمان نجواگر اسب نوشته نیکولاس اوانز ( Nick Evans ) را به فیلم نامه بدل کرد و رابرت ردفورد ( Robert Redford ) آن را جلوی دوربین برد. نجواگر اسب ماحرای عشق و علاقه یک دختر نوجوان به یک اسب است. این فیلم نامه موفق تر از پستچی بود.
فیلم نامه درخشان دیگر راث در سال 1999 نوشته شد ، به نام افشاگر ، که توسط کارگردان توانای سینما یعنی مایکل مان ( Michael Mann ) جلوی دوربین رفت. راث این فیلم نامه را بر اساس مقاله ای با نام مردی که زیاد می دانست ، نوشت. راث و مان تنها ماجرا را از این مقاله گرفتند و با تغییر ساختار ، آن را به یک تریلر خوش ساخت درباره تقابل یک فرد با قدرت هایی چون شبکه خبری تلوزیون و صنعت تنباکو و بلاهایی که ممکن است این تقابل به سر او بیاورد تبدیل کردند. یک پروفسور شیمی در یک کارخانه تولید سیگار در بخش تعیین میزان نیکوتین در سیگار کار می کند ، او پی می برد که مواد به کار رفته در این سیگارها موجب بروز سرطان می شود ، فاش کردن این ماجرا در یک برنامه تلوزیونی ، دردسرهای فراوانی را برایش به همراه دارد. فیلم در گیشه موفق نبود اما در بین منتقدین بسیار خوش درخشید.
اریک راث و مایکل مان در پروژه بعدی شان نیز با هم همکار شدند و راث فیلم نامه علی ( 2001 ) را برای مان نوشت. علی ، داستان زندگی محمد علی کلی ، بوکسور سنگین وزن آمریکایی را از زمان شکست دادن سانی لیستون ( قهرمان بوکس ) تا زمان گرایش او به اسلام روایت می کرد. این فیلم هم از سوی منتقدان و هم از سوی تماشاگران مورداستقبال قرار گرفت و فروش خوبی داشت.
در سال 2005 ، راث فیلم نامه مونیخ را با همکاری ؟ نوشت که استیون اسپیلبرگ ( Steven Spielberg ) آن را جلوی دوربین برد. مونیخ ماجرای ربوده شدن و کشته شدن 11 ورزشکار اسرائیلی در مسابقات المپیک سال 1972 در مونیخ بود که اسرائیلی ها سرو صدای زیادی برای آن به پا کردند و آن را گردن فلسطینی ها انداختند و در پی آن یک گروه از اعضای موساد را برای رسیدگی به این مسئله مامور کردند و ... . این فیلم واکنش های متفاوتی خصوصا از سوی اسرائیلی ها و نسبت به چهره ای که از موساد نشان داده شده ، در بر داشت.
اریک راث در حال حاضر یکی از فیلم نامه نویسان خوب هالیوود است که توانایی بالایی به ویژه در طرح قصه دارد.
گزیده فیلم شناسی اریک راث ( در مقام فیلم نامه نویس )
• نیکل راید ( 1974- The Nickel Ride )
• کونکورد : فرودگاه 79 ( 1979- The Concorde: Airport '79 )
• مظنون ( 1987- Suspect )
• خاطرات من ( 1988- Memories of Me )
• آقای جونز ( 1993- Mr. Jones )
• فارست گامپ ( 1994- Forrest Gump )
• پستچی ( 1997- The Postman )
• نجواگر اسب ( 1998- The Horse Whisperer )
• افشاگر ( 1999- The Insider )
• علی ( 2001- Ali )
• مونیخ ( 2005- Munich )
• خوش به حالت ( 2006- Lucky You ) ( در دست اقدام )
گزیده جوایز و افتخارات
• برنده جایزه اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی برای فیلم فارست گامپ در سال 1995. نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی برای فیلم های : افشاگر در سال 2000 و فیلم مونیخ در سال 2006.
• نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب برای فیلم نامه فیلم های : فارست گامپ در سال 1995 ، افشاگر در سال 2000 و مونیخ در سال 2006.
• نامزد دریافت جایزه بافتا برای فیلم نامه فیلم فارست گامپ در سال 1995. |
|
