همه ابزارهای پولی که مبین مطالبات اهالی یک کشور از کشور دیگر باشد
ارز نامیده
می شود. استفاده از ارز وسیله اصلی هر کشور برای تسویه حساب معاملات با دیگر کشورها بشمار می رود. بدین ترتیب تقاضای یک کشور برای ارز بستگی به مقدار
واردات مورد نیاز آن دارد ( به دلیل ضرورت پرداخت برای کالاها و خدمات وارداتی )، در حالی که ارز موجود در آن کشور بستگی به مقدار کالا و خدماتی که صادر می کند. هر گاه واردات بیش از
میزان
صادرات باشد بدین معنی است که مخارج ارزی از درآمدهای ارزی فراتر رفته و کشور با کسری
تراز پرداخت ها روبروست که باید از محل
ذخایر ارزی پیشین تامین گردد. توازن
عرضه و
تقاضای ارز در
بازار ارز جهانی تنظیم می شود.
برای اطلاعات بیشتربه لینک های زیر رجوع کنید
