وقتی انسان به حال احتضار درآمد و مرگش نزدیک شد، غالباً چشم برزخی او باز می شود و افراد یا مناظری را می بیند که پس از آن هم از دنیا می رود ولی بعضی از افراد بوده اند که تا این مرحله رفته اند و خداوند آنها را به دنیا برگردانده است.

!یکی از علماء سامراء در حال احتضار
یکی از کسانی که از حال احتضار به دنیا برگشته، یکی از علماء ((سامراء|سامراء)) است که می گوید: « به مرض حصبه مبتلا شدم و حالم بسیار بد بود و مرا برای معالجه به ((کاظمین)) بردند و از ((بغداد|بغداد))، طبیبی برای من آوردند.
داروهای او هم اثری نکرد و من لحظات آخر عمر خود را می گذارندم.

تا اینکه دیدم حضرت ((عزرائیل)) با لباسی سفید و بسیار زیبا وارد شد و بعد از او ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول اکرم)) و ((امیرالمؤمنین|امیراالمؤمنین)) و ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه زهرا)) و ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن مجتبی)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین)) صلوة الله علیهم به ترتیب وارد شدند و نشستند.

من با آن انوار پاک مشغول صحبت بودم که دیدم مادرم از پله ها بالا رفت و روی پشت بام رو کرد به گنبد مطهر ((حضرت امام موسی کاظم علیه السلام|حضرت موسی بن جعفر علیه السلام)) و شفای مرا از حضرت خواست؛ در این حال دیدم آن حضرت هم به اطاق ما تشریف فرما شد و شفای مرا از حضرت رسول اکرم تقاضا کرد. رسول خدا هم به عزرائیل فرمود: « حالا برو تا زمان دیگری که خداوند مقرر فرماید!» همین که مادرم از پله ها پائین آمد، من نشستم و گفتم: « چرا نگذاشتی من بروم؟ من داشتم با پیغمبر اکرم می رفتم. چرا جلوی مرا گرفتی؟!»

!پذیرایی سلمان از زائرانش
- مرحوم آیه الحق عارف بالله حاج شیخ محمد جواد انصاری همدانی رضوان الله تعالی علیه می فرمودند: « ما یک روز به زیارت قبر حضرت ((سلمان فارسی|سلمان)) رفتیم و با جمع دوستان کنار قبر نشستیم که ناگهان حضرت سلمان خود را بصورت واقعی خود به ما نشان داد و از ما پذیرائی نمود.

روح او چنان لطیف و صاف و واسع و زلال بود که ما را در عالمی از لطف و محبت و صفا فرو برد و ما را در فضائی برد که مانند فضای بهشت پرلطف و صفا بود. من که تا آن زمان به زیارت غیر ائمّه اطهار نمی رفتم، شرمنده شدم و از آن پس به زیارت علماء و اولیاء خدا می روم و از آنها مدد می گیرم.»

مراجعه شود به:
((برگشت روح))
((طیّ الارض و عذاب برزخی قابیل))
((نعمت و عذاب برزخی))
((نمایاندن معاویه در برزخ))
((عالم برزخ))

منابع: معاد شناسی علامه طهرانی، ج 1، مجلس هفتم و ج 3، مجلس هجدهم.