| | «اجماع» اصطلاحی ((اصولی)) است و یکی از ((ادلّه اربعه)) به شمار می‌رود. ادله‌ی اربعه عبارت‌اند از: کتاب (قرآن)، سنت، عقل و اجماع. | | «اجماع» اصطلاحی ((اصولی)) است و یکی از ((ادلّه اربعه)) به شمار می‌رود. ادله‌ی اربعه عبارت‌اند از: کتاب (قرآن)، سنت، عقل و اجماع. |
| | اجماع در زبان عربی به معنای عزم و اتفاق است و در اصطلاح دانشمندان علم اصول، به اتفاق نظر اهل فن درباره یک موضوع گفته می‌شود. بنا بر نظر علمای ((شیعه|شیعه))، اگر مجتهدین و متخصصین ((علم فقه)) بر سر موضوعی اتفاق نظر داشته باشد، باید آن را پذیرفت و مسلم دانست. | | اجماع در زبان عربی به معنای عزم و اتفاق است و در اصطلاح دانشمندان علم اصول، به اتفاق نظر اهل فن درباره یک موضوع گفته می‌شود. بنا بر نظر علمای ((شیعه|شیعه))، اگر مجتهدین و متخصصین ((علم فقه)) بر سر موضوعی اتفاق نظر داشته باشد، باید آن را پذیرفت و مسلم دانست. |
| | اجماع به تنهایی و مستقلاً، قطع نظر از کاشفیت، حجت نیست. ولی ((اهل سنت)) اجماع به تنهایی را حجت می دانند. | | اجماع به تنهایی و مستقلاً، قطع نظر از کاشفیت، حجت نیست. ولی ((اهل سنت)) اجماع به تنهایی را حجت می دانند. |
| | وسائل شیخ انصاری؛ اصطلاحات الاصول، ص 23 | | وسائل شیخ انصاری؛ اصطلاحات الاصول، ص 23 |
