ابو هریرة دَوسی در نامش اختلاف شدید وجود دارد؛ ابن اثیر جزری نامهای او را این گونه بر شمرده است: عمیر بن عامر، عبدالله بن عامر، بًریر بن عشرقه، سکین بن دومه، عبدالله بن عبد شمس، عبد عمرو بن غنم و عبد غنم؛ هُریر یعنی گربه کوچک، انتساب او به کنیه « ابو هریرة» به جهت علاقه خاص او به گربه ها بوده است که برخی می گویند
حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم این انتساب را به او داده است.
وی در سال هفتم هجرت به هنگام
غزوه خیبر اسلام آورد، از این رو نام او را در زمره صحابه بر شمرده اند. مجموع احادیثی که وی از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نقل کرده بالغ بر 5374 حدیث می شود که با توجه به کوتاهی دوره مصاحبت او با حضرت رسول صلیاللهعلیهوآلهوسلم، در صحت آنها جای شک و تردید فراوان است.
او از همان آغاز هم متهم به جعل احادیث، بویژه به نفع
معاویه و بر ضد امام علی علیه السلام بوده است؛ از این رو امام علی علیه السلام و حتی
عمر و
عایشه نیز او را مورد اعتماد نمی دانستند و نیز جمعی از تابعین (کسانی که اصحاب پیامبر را دیدار نموده اند) احادیث او را مردود می دانند.
ابو هریرة در زمان عمر مدتی عامل بحرین بود و چون در این مأموریت مبلغی زیاد برای خود برداشته بود، عمر او را بر کنار کرد و اموال را از وی باز پس گرفت.
ابو هریرة به هنگام محاصره خانه
عثمان از او حمایت کرد و به همین جهت مورد حمایت و احترام
بنی امیه بود و
مروان بن حکم هنگام حکومت بر مدینه گاهی در غیاب خود او را نایب و جانشین خود می ساخت. او در سال 57 یا 58 یا 59 در گذشت و هنگام وفات 78 ساله بوده است.
منابع:
اسد الغابه / 6 /؛ الاصابه / 4؛ الاستیعاب / 4؛ الطبقات / 4؛ الکنی والالقاب / 1.
الطبقات، الاستیعاب، الاصابه، الکنی و القاب، اسد الغابه