ابوالحکم عمرو بن هشام بن مغیره مخزومی مشهور به« ابوجهل» از اشراف قریش و از مشرکان معروف مکه بود؛ ابوجهل چون دیگر اشراف قریش به تجارت اشتغال داشت و مردی ثروتمند بود. وی در جوانی میان اشراف مکه جایگاهی ویژه یافت.
هنگامی که 30 سال بیش نداشت، از آن روی که مردی کاردان بود، به عضویت
« دار الندوة» پذیرفته شد، در حالی که به رسم آن روزگار، اعضای دارالندوة (بجز بنی قصی) می بایست افزون بر 40 سال می داشتند.
با آغاز اسلام،
ابوجهل به اقدامات بسیاری برای جلوگیری از انتشار اسلام دست زد. تلاش ابو جهل در قطع رابطه قریش با بنی هاشم، ممانعت از حمایت
ابولهب از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و نیز طراحی
توطئه ناموفق قتل پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم با مشارکت طوایف مختلف را می توان مهم ترین اقدامات وی بر ضد پیامبر خدا دانست.
مسلمانان نیز از شدت عمل و کینه توزی وی در امان نبودند؛ متقابلاً پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نیز او را« ابو جهل» نامید و به مسلمانان دستور داد که وی را به این نام خطاب کنند.
پس از هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به مدینه ، نیز کینه توزی های او ادامه داشت تا این که سرانجام ابوجهل به همراه شماری از سران شرک در
نبرد بدر به هلاکت رسید.
مراجعه شود به
دشمنی ابوجهل با محمد « ص » از نوجوانی
منابع :
دایره المعارف بزرگ اسلامی ، سیره ابن هشام ،الطبقات الکبری