: ابوالقاسم نوح بن منصور

V{maketoc}

!ابوالقاسم نوح بن منصور

« 387- 365 ق / 997 -975 م»

!امیر نابالغ سامانی

این امیر نابالغ که به هنگام جلوس تنها سیزده سال سن داشت، بازیچه کشمکشهای عناصر مختلف دربار بود:

**__~~blue:حکومت وی نیز همچون پدرش به سر نیزه نفوذ ترکان دربار متکی بود و از حکومت جز نامی ظاهری نداشت~~.__

**__~~green:ازدیاد نفوذ غلامان ترک که امراء دربار ((بخارا)) نیز از آن میان بر می‏خاستند موجب تهدید مستمر دبیران و وزیران بود و طبقه ممتاز دهقانان ایرانی را تدریجاً از دستگاه امیر بخارا دور می‏کرد~~.__

**__~~blue:انحطاط طبقه ممتاز دهقان، سلسله ((سامانیان)) را از حمایت این اشراف متوسط محروم کرده و آنها را ملعبه اغراض امیران ترک ساخت~~.__

**__~~green:از طرفی نگهداری لشکر نیز بدون آن که غنایم و عوایدی از جنگها از آن حاصل شود تنها با تحمیل مالیاتهای سنگین ممکن بود~~.__

!تحکیم قدرت

نوح بعدها چون دوران سرپرستی مادر را پشت سر گذاشت، برای تحکیم موضع خود در مقابل مدعیان خاندانی

*با ابوالحسن سیمجور حاکم خراسان و با ((ابوالحارث فریغونی ))حاکم ولایت جوزجانان طرح خویشاوندی سببی ریخت و

*ابوالحسن عتبی را هم به وزارت برگزید . هر چند ((ابوالحسن سیمجور ))والی خراسان که در این ایام ((ناصرالدوله ))خوانده می‏شد با وزارت عتبی مخالف بود.

*وزارت عتبی با وجود جوانی‏ او با وزارتی بود همراه با درایت و تدبیر. او در دربار بخارا از توسعه نفوذ سران سپاه جلوگیری کرد و چون به ((حاجب ابوالعباس تاش ))که مورد اعتمادش بود و تا حدی رقیب ابوالحسن سیمجور به حساب می‏آمد، توجه بیشتری نشان داد، خشم و ناخرسندی ناصرالدوله را بر ضد خود برانگیخت.

! سامانیان دستخوش منازعات دیوانی و سپاهی

!!وزارت ابوالحسن عتبی

*ابوالحسن عتبی، ((ناصرالدوله سیمجوری ))را با وجود خویشاوندی که با امیر نوح داشت از امارت خراسان معزول کرد و حکومت خراسان را به ابوالعباس تاش که از پرورش یافتگان خاندان خویش بود، سپرد و بعد از آن او را حسام الدوله خواند.

*فایق خاصه را به جنگ با ((آل بویه)) که ناصرالدوله بین آنها با ((آل سامان)) پیمان عدم تعارض بسته بود، مشغول داشت. با آن که فایق و ناصرالدوله، پنهانی بر ضد او متحد شدند، عتبی با اعتماد بر حسام الدوله تاش، در دربار قدرت بی معارض یافت و با کفایت و با درایت کم نظیری که داشت، تفوق دیوان را بر درگاه که جناح سپاهیان از آنجا تقویت می‏شد، تحقق داد.

*اما خود او مدتی بعد به دست «غلامان ملکی» که مزدور فایق و ناصرالدوله بودند به قتل رسید «372 ق / 982 م» و با مرگ او ابوالقاسم نوح امیر بخارا از وجود وزیر با کفایتی که ممکن بود او را از نفوذ فاجعه آمیز سرکردگان سپاه نجات دهد، محرم شد.

!!وزارت عبدالله بن محمد بن عزیر

*وزارت به عبدالله بن محمد بن عُزَیر که با حسام الدوله تاش و ابوالحسن عتبی دشمنی دیرین داشت رسید و چون می‏دانست تاش، او و محرکان قتل عتبی را تحت تعقیب قرار خواهد داد، تاش را از حکومت خراسان معزول کرد و خراسان را بار دیگر به ناصرالدوله سیمجور سپرد.