| | ابلیس نام موجودی است که از فرمان خداوند سر باز زد و از درگاه خداوند رانده شد. | | ابلیس نام موجودی است که از فرمان خداوند سر باز زد و از درگاه خداوند رانده شد. |
| | «ابلیس» واژه‌ای غیر عربی است ولی بعضی زبان‌شناسان گفته‌اند ریشه‌اش عربی است و از «أبلس» عربی گرفته شده است. نام اصلی ابلیس « الحارث» و کنیه‌اش «بومره» است. | | «ابلیس» واژه‌ای غیر عربی است ولی بعضی زبان‌شناسان گفته‌اند ریشه‌اش عربی است و از «أبلس» عربی گرفته شده است. نام اصلی ابلیس « الحارث» و کنیه‌اش «بومره» است. |
| | بنا بر روایات، او در اصل از طائفه ((جن)) بود ولی در زمره فرشتگان می‌زیست، و در ماجرای سجده فرشتگان بر آدم، از دستور خدا سرپیچی کرد و کافر شد و از رحمت پروردگار نومید گشت. | | بنا بر روایات، او در اصل از طائفه ((جن)) بود ولی در زمره فرشتگان می‌زیست، و در ماجرای سجده فرشتگان بر آدم، از دستور خدا سرپیچی کرد و کافر شد و از رحمت پروردگار نومید گشت. |
| | از این روست که ابلیس، آدم را دلیل خواری و طردشدنش از بارگاه الهی می‌داند و در صدد انتقام از او و اولادش بر آمده. او برای این کار از خداوند مهلت خواسته و خداوند تا ((روز قیامت)) به او مهلت داده است. ابلیس نیز سوگند خورده است که آدم و فرزندانش را بفریبد. | | از این روست که ابلیس، آدم را دلیل خواری و طردشدنش از بارگاه الهی می‌داند و در صدد انتقام از او و اولادش بر آمده. او برای این کار از خداوند مهلت خواسته و خداوند تا ((روز قیامت)) به او مهلت داده است. ابلیس نیز سوگند خورده است که آدم و فرزندانش را بفریبد. |
| | نام ابلیس یازده بار در قرآن آمده، و مهمترین دلیل سجده نکردنش تکبر و خودبینی او معرفی شده است. | | نام ابلیس یازده بار در قرآن آمده، و مهمترین دلیل سجده نکردنش تکبر و خودبینی او معرفی شده است. |
| | ((اعتراف شیطان به پاکی نطفه دوستان علی علیه السلام)) | | ((اعتراف شیطان به پاکی نطفه دوستان علی علیه السلام)) |
| | دایرةالمعارف الشیعه العامه ج 2 | | دایرةالمعارف الشیعه العامه ج 2 |
