{FANCYTABLE(border=0)}
~|~ ~w:5% {picture=collection037.gif width=50 } ~rs:5 ~|~
~h:5 ~cbgc:#FF33CC ~|~ ~cbgc:#FF33CC
~W:88% ::((هنر))   ((سینما))   ((نقاشی) ))   ((عکاسی))   ((نمایش))   ((معرفی کتاب‌های هنری |معرفی کتاب)) :: ~|~ ~w:7%
~h:5 ~cbgc:#FF33CC ~|~ ~cbgc:#FF33CC

~|~
~W:85% ~cs:6 {picture=jp.jpg align=right}
__بررسی تصویر: ابعاد و فاصله چشم__
برای اینکه عکسی را خوب ببنییم باید فاصله میان چشم وتصویر دو برابر قطر تصویر باشد . از آنجا که فاصله چشم برای خواندن معمولا 30 تا 40 ‌cm است ، ابعاد عکسها معمولا 12در9 cm یا 16در12cm است. این اندازه‌ها در بروشورهای تبلیغاتی،‌ مجله‌ها،‌ کتابها و غیره خیلی مهم هستند.
عکسهای کوچک حالت لکه‌ها یا نقطه‌ها را دارند؛ در عکسهای بزرگ ،‌ آنهایی که مثلا در کتاب یا نشریه‌ای مصور دو صفحه را می‌پوشانند،‌ تنها بخشی از عکس به وسیله نگاه گرفته می‌شود. زیرا فاصله بازم میان چشم و عکس عموما نمی‌تواند رعایت شود. بنابراین تصویرهای بزرگ چنین کتابی باید حدودا از فاصله 60cm ،‌یعنی با بازوهای کشیده دیده شوند. تنها به این نحو چشم می‌تواند سطح کامل تصویر را بگیرد و آن را بدون اینکه ناگزیر باشد از زاویه‌ای از تصویر به زاویه دیگر پرش کند، ارزیابی نماید.
اگر عکس خیلی کوچک باشد یا آنکه فاصله چشم با آن زیاد باشد، نگاه به زوایای دیگر منحرف شده و چشم تنها سطحی را که فاقد شکل متحدی است را می‌بیند. اگر موضوع عکس واضح و بازشناختن آن آسان باشد، قطع کوچک 12در9 کافی است؛ برعکس برای موضوعهایی که از چندین عنصر ترکیب شده‌اند؛ بزرگنمایی باید درمقیاسی کافی انجام شود. مسلما حدودی را که در اینجا مشخص می‌سازیم باید به تبع فن به کار گرفته شده و موضوع انتخاب گردیده تعبیر کرد.





~cs:2 {picture=jp-1.jpg align=centre }  {picture=jp-2.jpg align=centre} {picture=jp-3.jpg align=centre} {picture=jp-4.jpg align=centre} {picture=jp-5.jpg align=centre} {picture=jp-6.jpg align=centre}


((شکل دیدگانی در عکاسی))     ((خط عمودی در عکاسی))     ((خط مایل در عکاسی))   ((ساختار سطح در عکاسی))      


~cs:3 ~cbgc:#c0c0c0 :: ((هنر))   ((نقاشی))   ((عکاسی))   ((مجسمه‌سازی))   ((دایره رنگ|رنگها))   ((نمایش))   ((سینما))   ((خطاطی))   ((ادبیات))   ((موسیقی))   ((کاریکاتور))   ((معماری)) ::
{FANCYTABLE}