ابو حمزه می گوید: از امام حسن عسگری علیه السلام زیاد می شنیدم که با غلامش صحبت می کرد و نیز با غیر غلامانش، در حالی که در میان آنها رومی، ترک، و از اهالی صقالبه وجود داشت. با دیدن این صحنه ها شگفت زده می شدم و پیش خود می گفتم این آقا در
مدینه بدنیا آمده است و تا هنگام وفات پدرش
امام هادی علیه السلام نیز جائی ظاهر نشده و کسی او را ندیده است پس چگونه با زبانهای گوناگون صحبت می کند؟
ابو حمزه می گوید در این افکار غوطه ور بودم که امام حسن عسگری علیه السلام رو به من کردند و فرمودند: (انّ الله بین حجته من بین سائر خلقه و اعطاه معرفه کل شی فهو تعرف اللغات)؛ (همانا خداوند حجت خودش را از میان سائر مخلوقات ممتاز ساخته است و به او آگاهی به هر چیزی را عطا فرموده است و او به تمام لغات آگاه است و تمام نسب ها و حوادث را می داند و اگر این چنین موقعیتی را حجّت خدا نداشت میان او و مردم عادی که باید پیرو حجت باشند فرقی نبود.
بحار الانوار، ج 50، ص 268، ح 28
مراجعه شود به:
استجابت دعای امام حسن عسگری علیه السلام