تاریخچه ی:
آل صاعد
V{maketoc}
!آل صاعد
«815 340 ق/ 1413 954 م»
((آل صاعد)) ، خاندانی از عالمان دینی و محدثان و قضات حنفی مذهب بودند که از سده 4 تا 9 ق / 10 تا 15 م. افرادی از آنان در نیشابور ، ((هرات)) ، ((ری)) و ((اصفهان)) و دیگر شهرهای خراسان و سایر نواحی ایران صاحب شهرت بودند و غالبا" قضاوت و خطابت این شهرها را در دست داشتند. این خاندان، نخست در قریه – استوا- در اطراف نیشابور ساکن بودند. از آنجا به نیشابور و دیگر شهرها کوچ کردند.
مشهورترین فرد این خاندان، ((قاضی صاعد)) است که معاصر ((غزنویان)) و اوایل ((سلجوقیان)) بوده و نام او بارها در تاریخ بیهقی و دیگر متون آن زمان آمده است. این خانواده به سبب انتساب به قاضی صاعد، به آل صاعد یا صاعدیه یا صاعدیان شهرت یافته است.
! برجستهترین افراد این خاندان اینانند:
*((ابوسعید محمد بن احمد بن عبیدالله))
*((ابوالعلاء صاعد بن محمد ))
*((ابو سعید قاضی محمد بن صاعد))
*((ابو سعید صاعدی یحیی بن محمد))
*((حسن بن اسماعیل بن صاعد))
*((ابو نصر صاعدی احمد بن محمد))
*((ابو محمد قاضی عبیدالله بن صاعد))
*((ابوالقاسم صاعدی منصور بن اسماعیل))
*((ابوالفتح صاعدی عبدالملک بن عبیدالله))
*((ابوالعلاء صاعدی صاعد بن منصور))
*((ابوبکر صاعدی علی بن حسن))
*((ابوالفضل صاعدی حسین بن حسن))
*((ابوالعلاء صاعد بن سیار))
*((ابوالمعالی صاعدی اسعد بن صاعد))
*((ابوسعد صاعدی محمد بن احمد ))
*((صاعد بن عبدالملک بن صاعد))
*((ابوالمغافر عزیز بن محمد بن احمد))
*((ابوالقاسم منصور بن محمد بن احمد))
*((شرف الدین علی بن ابیالقاسم منصور))
*((ابوالحسن صاعدی اسماعیل بن صاعد))
*((ابوسعد صاعدی یحیی بن عبدالملک))
*((صاعد بن حسن بن محمد ))
*((ابو عبدالله محمد بن فضل بن احمد))
*((ابو عبدالله بن محمد))
*((ابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد ))
*((عمده الدین فضل بن محمود))
*((صاعد بن فضل))
*((رکن الدین ابوالعلاء صاعد بن مسعود))
*((رکن الدین مسعود بن صاعد بن مسعود))
*((قاضی صاعد))
*((قاضی نظامالدین احمد صاعدی))