منو
 صفحه های تصادفی
موقعیت تکتونیکی ماسه سنگ
امام حسین لیه السلام و تفسیر آیه 21 قصص
دیسک نوری – مغناطیسی
امام از نگاه علمای ربانی
ضرورت انرژی هسته‌ای
موضع و تاکتیک دروازه بان
فریدریش بسل
امام علی علیه السلام و قطع دست دزد سابقه دار
اماکن اداری کلیسای وانک
برخی دیگر از ویژگیهای پیامبر اسلام
 کاربر Online
1109 کاربر online
تاریخچه ی: آل باذوسفان

در حال مقایسه نگارشها

نگارش واقعی نگارش:1

آل باذوسفان

«144 - 250 ق / 761 - 864 م»


مقارن استقرار قدرت اسپهبدان آل دابویه که تختگاهشان شامل بخش هامونی نواحی شرقی طبرستان نیز می‏شد، در بخش کوهستانی نواحی غربی هم خاندانی از حکام محلی به نام آل باذوسفان «= باذوسبان» در رویان صاحب قدرت بودند که تنها پس از مرگ اسپهبد خورشید بن داذمهر «144 ه / 761 م» و به دنبال انقراض خاندان اسپهبدان دابویی از طبرستان، به تدریج به افق تاریخ وارد شدند. از جمله در شورشی که به تحریک ونداد هرمزد از آل قارن و اسپهبد شروین از آل باوندی در سراسر طبرستان بر ضد اعراب به راه افتاد «164 ه / 780 م» و همچنین در شورشی که در کلار بر ضد عمال طاهریان رخ داد «250 ه / 864 م» و منجر به روی کار آمدن علویان زیدی در طبرستان شد، نقش آنها بیشتر مشهود شد.


اگر در روایتهای محلی که این دودمان را همچون آل دابویه، به گیل گیلان و خاندان جاماسپ شاه می‏رساند، این روایات اختراع ادوار بعد و یا مبنی بر سعی در جعل انساب و مفاخر نباشد و با توجه به این نکته که نواحی رویان نیز در تمام طول دوران قدرت آل دابویه، تحت نظارت و فرمان آنها واقع بود و حتی در جنگهای مربوط به معتقلة بن هبیره هم، با وجودی که قتل و نابودی مهاجمان در ولایت رویان روی داد «حدود 52 ه / 672 م»، دفاع از این نواحی و جنگ با دشمن در عهده فرخان، بزرگ اسپهبد دابویی بود. پیداست که خاندان باذوسفان با وجود حکومتی محلی در کوهستان، در تمام طول آن مدت نقش مستقل و قابل ملاحظه‏ای نداشته است و هر چند بر طبق روایتهای محلی نیای این خاندان با نیای آل دابویه برادر بودند، ولی ظاهراً نسب او در مقابل دابویه، همچون مرتبه بادوسپان در مقابل اسپهبد تلقی می‏شد که در واقع آن گونه که در مراتب اداری و نظامی عهد ساسانی، پادوسبانان، زیر دست اسپهبدان دابویی، جز تصدی امور کشوری و ولایت که با حکومت محلی جبال رویان نیز همراه بود، قدرت و اختیار دیگری نداشته و ظاهراً مرگ اسپهبد خورشید و انقراض قدرت آل دابویه در نواحی رویان، به قدرت محلی آنها تا حدی رنگ استقلال داد.

آوازه عدل و رأفت آل باذوسفان

اشاره روایت به این مطلب که این خاندان بر خلاف آل دابویه به سبب «عدل و رأفت» خویش قرنها پس از آنها باقی ماندند، در واقع توجیه معمایی از این نکته است که در مدت غلبه آل دابویه، خاندان بادوسپان به هیچ وجه قدرت و استقلالی را که موجب اعمال ظلم و خشونت بر رعایا شود، در اختیار نداشته‏اند. امارت محلی این خاندان در روزگار آل دابویه، از نوع کدخدایی ولایت و مباشرت املاک سلطانی بوده است که در برخی از موارد جزو وظایف بادوسپانان به شمار می‏رفت. به احتمال قوی نظام حکومتی پدرانه، شامل نظارت بر قبایل محل و مشورت با سرکردگان طوایف بوده است که ابوریحان بیرونی لغو آن را در طبرستان با تأسف یاد می‏کند و گناه آن را به زیدیه طبرستان، خاصه اطروش منسوب می‏دارد. این نکته نیز که اسپهبدان در مواقع ضروری و به هنگام نیاز به جمع آوری سپاه، غالباً به نواحی رویان می‏آمده‏اند که حتی بعدها نیز علویان چنین شیوه‏ای را داشته‏اند، نشانگر آن است که شیوه کدخدایی بادوسبانان در این نواحی ارتباط با سرکردگان محلی و طوایف مجاور را در این گونه موارد بیشتر قابل اعتماد می‏ساخته است.

آل باذوسفان
«144 - 250 ق / 761 - 864 م»


مقارن استقرار قدرت اسپهبدان آل دابویه که تختگاهشان شامل بخش هامونی نواحی شرقی طبرستان نیز می‏شد، در بخش کوهستانی نواحی غربی هم خاندانی از حکام محلی به نام آل باذوسفان «= باذوسبان» در رویان صاحب قدرت بودند که تنها پس از مرگ اسپهبد خورشید بن داذمهر «144 ه / 761 م» و به دنبال انقراض خاندان اسپهبدان دابویی از طبرستان، به تدریج به افق تاریخ وارد شدند. از جمله در شورشی که به تحریک ونداد هرمزد از آل قارن و اسپهبد شروین از آل باوندی در سراسر طبرستان بر ضد اعراب به راه افتاد «164 ه / 780 م» و همچنین در شورشی که در کلار بر ضد عمال طاهریان رخ داد «250 ه / 864 م» و منجر به روی کار آمدن علویان زیدی در طبرستان شد، نقش آنها بیشتر مشهود شد.


اگر در روایتهای محلی که این دودمان را همچون آل دابویه، به گیل گیلان و خاندان جاماسپ شاه می‏رساند، این روایات اختراع ادوار بعد و یا مبنی بر سعی در جعل انساب و مفاخر نباشد و با توجه به این نکته که نواحی رویان نیز در تمام طول دوران قدرت آل دابویه، تحت نظارت و فرمان آنها واقع بود و حتی در جنگهای مربوط به معتقلة بن هبیره هم، با وجودی که قتل و نابودی مهاجمان در ولایت رویان روی داد «حدود 52 ه / 672 م»، دفاع از این نواحی و جنگ با دشمن در عهده فرخان، بزرگ اسپهبد دابویی بود. پیداست که خاندان باذوسفان با وجود حکومتی محلی در کوهستان، در تمام طول آن مدت نقش مستقل و قابل ملاحظه‏ای نداشته است و هر چند بر طبق روایتهای محلی نیای این خاندان با نیای آل دابویه برادر بودند، ولی ظاهراً نسب او در مقابل دابویه، همچون مرتبه بادوسپان در مقابل اسپهبد تلقی می‏شد که در واقع آن گونه که در مراتب اداری و نظامی عهد ساسانی، پادوسبانان، زیر دست اسپهبدان دابویی، جز تصدی امور کشوری و ولایت که با حکومت محلی جبال رویان نیز همراه بود، قدرت و اختیار دیگری نداشته و ظاهراً مرگ اسپهبد خورشید و انقراض قدرت آل دابویه در نواحی رویان، به قدرت محلی آنها تا حدی رنگ استقلال داد.

آوازه عدل و رأفت آل باذوسفان

اشاره روایت به این مطلب که این خاندان بر خلاف آل دابویه به سبب «عدل و رأفت» خویش قرنها پس از آنها باقی ماندند، در واقع توجیه معمایی از این نکته است که در مدت غلبه آل دابویه، خاندان بادوسپان به هیچ وجه قدرت و استقلالی را که موجب اعمال ظلم و خشونت بر رعایا شود، در اختیار نداشته‏اند. امارت محلی این خاندان در روزگار آل دابویه، از نوع کدخدایی ولایت و مباشرت املاک سلطانی بوده است که در برخی از موارد جزو وظایف بادوسپانان به شمار می‏رفت. به احتمال قوی نظام حکومتی پدرانه، شامل نظارت بر قبایل محل و مشورت با سرکردگان طوایف بوده است که ابوریحان بیرونی لغو آن را در طبرستان با تأسف یاد می‏کند و گناه آن را به زیدیه طبرستان، خاصه اطروش منسوب می‏دارد. این نکته نیز که اسپهبدان در مواقع ضروری و به هنگام نیاز به جمع آوری سپاه، غالباً به نواحی رویان می‏آمده‏اند که حتی بعدها نیز علویان چنین شیوه‏ای را داشته‏اند، نشانگر آن است که شیوه کدخدایی بادوسبانان در این نواحی ارتباط با سرکردگان محلی و طوایف مجاور را در این گونه موارد بیشتر قابل اعتماد می‏ساخته است.


تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 چهارشنبه 17 فروردین 1384 [06:07 ]   2   نغمه آذربویه      جاری 
 چهارشنبه 17 فروردین 1384 [06:03 ]   1   نغمه آذربویه      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..