هنگامی که بیماری ((معاویه|معاویه)) شدت یافت، نامه‌ای به ((یزید بن معاویه|یزید)) نوشت و او را از بیماری خود آگاه ساخت. یزید بی‌درنگ به سوی دمشق حرکت کرد ولی هنگامی به آن جا رسید که سه روز از خاک‌سپاری معاویه گذشته بود.
((ضحاک بن قیس)) و جماعتی از او استقبال کردند. یزید ابتدا به سراغ قبر معاویه رفت و بر آن نماز گزارد؛ سپس در مسجد شهر به منبر رفت و ضمن تجلیل از معاویه، برای جلب محبت مردم نسبت به خود و جلوگیری از شورش و مخالفت‌شان وعده‌هایی به آنها داد.
یزید در ماه رجب سال 60 هجری بر تخت حکومت تکیه زد. خبر در گذشت معاویه را به کارگزاران خود در شهرها اطلاع داد و آنها را در مقام خود باقی گذاشت و به توصیه‌ی سرجون، غلام معاویه، حکومت ((کوفه|کوفه)) و بصره را که بیشتر از جای دیگر، محل سکونت مخالفان حکومت اموی بود، به ((عبید الله بن زیاد ))سپرد.

مراجعه شود به

((مرگ معاویه و درخواست بیعت))

((فرمان یزید برای بیعت))

منابع:

قصه کربلا، ص 60 و 61- الاستیعاب، ج 3، ص 149.

قصه کربلا، ص63 - مقتل الحسین مقرم، ص 128.