تاریخچه ی:
آرایش سپاه عمر سعد در کربلا
((عمر بن سعد|عمر بن سعد ))« عبدالله بن زهیر ازدی» را بر گروهی از سپاهیان که اهل مدینه بودند، امیر قرار داد. و « ((قیس بن اشعث ))» را به فرماندهی قبیله ربیعه و کنده گمارد.
« عبدالله بن ابی سیره جعفی» را بر سپاهیان مذحجی و اسذی امیر ساخت و « ((حربن یزید ریاحی|حر بن یزید ریاحی ))» را به فرماندهی قبیله تعمیم و همدان گمارد. همه این گروه ها در صحنه جنگ با امام حسین (علیه السلام) حضور داشتند. جز حربن یزید که توبه کرد و به اردوی امام (علیه السلام) رفت و به شهادت رسید.
عمر بن سعد، بعد از این تقسیم مسئولیتها - که ریشه قومی داشت - « ((عمرو بن حجاج زبیدی))» را بر میمنه لشگر و ((شمر بن ذی الجوشن ))» را بر میسره و « ((عروه بن قیس احمسی ))» را بر سواره نظام و « ((شبت بن ربعی ))» را بر پیاده نظام خود گمارد و پرچم را به « ((درید ))» غلامش سپرد.
1- ممکن است مراد از مدینه در این جا همان کوفه باشد، زیرا بعید به نظر می رسد که اهالی مدینه در لشگر عبید الله شرکت کرده باشند و شاید هم گروهی از اهل مدینه که به کوفه آمده و در آن جا سکنی گزیدند مراد باشد، زیرا کوفه شهری بود که از ملیتهای مختلف تشکیل شده بود.
2- کامل ابن اثیر، ج 4، ص 60.
منابع: قصه کربلا، ص 258.
مراجعه شود به:
((دعای امام علیه السلام در صبح عاشورا))