امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، در آخرین خطبه خود با بیانی بلیغ و رسا دشمنان را از مفتون شدن به دنیا و مغرور شدن به آن بر حذر داشت، از نوشته مورخان چنین بر می آید که آن حضرت به فاصله کوتاهی پس از ایراد این خطبه پرشور به شهادت رسید و ترجمه این خطبه چنین است:

« ای بندگان خدا! تقوای خدا پیشه سازید و از دنیا حذر کنید، اگر دنیا برای کسی باقی می ماند و کسی در دنیا جاویدان بود، انبیای الهی سزاوارترین مردم به بقاء در دنیا بودند، ولی خدای تعالی دنیا را برای بلا و آزمایش آفریده است و اهل آن را برای فنا خلق نموده است.

هر چیز نو و جدید آن، کهنه می شود و نعمتهای آن از بین می رود و سرور آن به تلخی مبدل می شود. دنیا منزل ماندن نیست، بلکه محل برگرفتن توشه است، پس توشه برگیرید که بهترین توشه ها تقوا است و تقوای خدا را پیشه سازید تا رستگار شوید.» (1)

1- حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج 3، ص 282.

مراجعه شود به:

((آغاز مبارزات امام حسین علیه السلام))


منابع: قصه کربلا، ص 364.