احد (به ضم همزه و حا )، نام کوهی است در شمال شهر
مدینه که حدود چهار کیلومتر با مدینه فاصله دارد. این کوه، سرخ رنگ و بریدگی و قله ندارد و در نزدیکی آن مردم مدینه مزرعه و باغ داشته اند. در وجه نام گذاری آن گفته اند که چون از دیگر رشته کوه ها جدا است، « احد » خوانده می شود.
در حدیث از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل است که فرمود: «
احد جبل یحبنا و نحبه و هو علی باب من ابواب الجنه. . .»؛ احد کوهی است که ما را دوست می دارد و ما نیز او را دوست می داریم و آن در کنار دری از درهای
بهشت واقع است.
همه شهرت احد به جنگی باز می گردد که در دامنه آن میان سپاه اسلام و لشگر مشرکان
قریش در گرفت. این نبرد که در هفتم
شوال سال سوم هجرت روی داد. با پیروزی مشرکان و شکست تلخ یاران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و شهادت 70 تن از مسلمانان از جمله
حضرت حمزه، عموی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، منتهی گشت
اکنون نیز مقبره شهیدان
جنگ احد در پایین کوه احد، زیارتگاه مسلمانان است
مراجعه شود به:
گزارشی اجمالی از جنگ احد
منابع:
معجم البلدان، ج 1
