در ماه جمادی الاول سال ششم هجری شخصی به نام عینیه بن حصن با جمعی از قبیله غطفان گله شتری را که در چراگاه مدینه می‌چرید غارت کرد و نگهبان آن را کشت و زن مسلمانی را به اسارت برد.
سلمه بن عمرو که به قصد شکار از مدینه بیرون آمده بود، جریان را دید و فورا روی بلندی سلع آمد و مسلمانان را به یاری خود طلبید.

پیامبر نخستین کسی بود که فریاد استمداد سلمه را شنید و با فرا خواندن یارانش به تعقیب دشمن پرداخت. مسلمانان در منطقه‌ی ذی‌ قرد به دشمنان رسیدند و پس از یک درگیری مختصر و شهادت چند نفر از مسلمانان و کشته شدن چند تن از دشمنان، توانستند تعدادی از شترهای غارت شده و زن اسیر را پس بگیرند.
مسلمانان پس از پنج روز به سوی مدینه بازگشتند و دشمنان نیز به قبایل غطفان پناهنده شدند.

منابع:

• فروغ ابدیت، ج2، ص571
• سیره ابن هشام، ج3، ص292

در ماه جمادی الاول سال ششم هجری شخصی به نام عینیه بن حصن با جمعی از قبیله غطفان گله شتری را که در چراگاه مدینه می‌چرید غارت کرد و نگهبان آن را کشت و زن مسلمانی را به اسارت برد.

سلمه بن عمرو که به قصد شکار از مدینه بیرون آمده بود، جریان را دید و فورا روی بلندی سلع آمد و مسلمانان را به یاری خود طلبید.

پیامبر نخستین کسی بود که فریاد استمداد سلمه را شنید و با فرا خواندن یارانش به تعقیب دشمن پرداخت. مسلمانان در منطقه‌ی ذی‌قرد به دشمنان رسیدند و پس از یک درگیری مختصر و شهادت چند نفر از مسلمانان و کشته شدن چند تن از دشمنان، توانستند تعدادی از شترهای غارت‌شده و زن اسیر را پس بگیرند.

مسلمانان پس از پنج روز به سوی مدینه باز گشتند و دشمنان نیز به قبایل غطفان پناهنده شدند.