گسیل الکترون توسط اجسام ملتهب
دید کلی
طبیعت حرکت گرمایی
الکترونها در فلز کاتوره‌ای است، به طوری که سرعت الکترونهای منفرد نظیر سرعت مولکولهای گاز ، ممکن است متفاوت باشند. به این معنا که همیشه تعدادی الکترون سریع در فلز وجود دارند که می‌توانند از سطح آن بگریزند. به عبارت دیگر بر طبق
الگوی ساختاری فلزات باید تبخیر الکترون به مشابه تبخیر مایعات مشاهده شود.
تبخیر الکترون از فلزات
در دمای اتاق فقط بخش قابل اغماضی از الکترونهای فلز از شرط تبخیر الکترونی
انرژی گرمایی الکترونها یا
انرژی جنبشی الکترونها بزرگتر از
انرژی پتاسیل کولنی اتمی باشد، تبعیت می‌نماید و تبخیر الکترونها آنچنان است که نمی‌توان آنها را مشاهده کرد. ولی اگر فلز تا دمای بالای 1500تا 2000 درجه سانتیگراد گرم شود وضع فرق می‌کند. در این حالت تبخیر گرمایی افزایش می‌یابد و تعداد الکترونهایی که فرار می‌کنند زیاد می‌شود و تبخیر را می‌توان با آزمایشهایی به سهولت آشکار کرد.
نشر ترمویونی
انتشار الکترون از فلزات ملتهب
نشر ترمویونی نام دارد. یعنی وقتی فلزی یا سطحی گرم شود از خود
الکترون می‌دهد. معادله اساسی برای میزان نشر الکترون حرارتی از یک جامد گرم شده توسط
ریچاردسون داشمن (Richard - Dushman) بدست آمده و بررسی گردید که این انتشار الکترونی به
تابع کار فلزات بستگی شدیدی دارد. و عامل دومی که میزان انتشار الکترون را کنترل می کند، دمای جسم منتشر کننده است. بستگی دمایی در مورد فلزات بیشتر به
خواص فیزیکی مثل اثر
انبساطی حجمی و اثرات الکترواستاتیک داخلی ارتعاشات اتمی مربوط می‌شود.
کاتدهای زیادی به عنوان چشمه‌های اصلی ساتع کننده الکترون به روش ترمویونی ساخته شده‌اند و کاربردهای تجربی فراوانی دارند.
انواع کاتدها
مباحث مرتبط با عنوان
