سالم بن ابی حفصه می گوید:
پس از شهادت
حضرت امام محمد باقر علیه السلام نزد امام صادق رفتم و تسلیت گفتم و عرض کردم:«سوگند به خدا، کسی از دنیا رفت که وقتی می گفت قال رسول الله، کسی نمی‌پرسید شما به چه واسطه‌ای از رسول خدا نقل می‌کنید. یعنی همه به سخنانش اعتماد داشتند. به خدا سوگند دیگر هیچ گاه همانند او دیده نخواهد شد.»
امام صادق مدتی سکوت کرد، آن‌گاه چنین فرمود:«قال الله عزوجل ان من یتصدق بشق ثمرة فاربیها له کما یربی احدکم فلوه حتی اجعلها له مثل احد.» (خداوند عزوجل فرمود: هر کس یک دانه خرما صدقه بدهد، من همان را برای او پرورش می دهم، همان‌گونه که شما کره اسب خود را می‌پرورانید، تا به بزرگی کوه احد می‌شود.)
با شنیدن این سخن امام، نزد دوستانم رفتم و به آنها گفتم:« عجیب تر از آنچه دیدم وجود ندارد. ما از این که امام باقر علیه السلام بدون واسطه می فرمود:«قال رسول الله » تعجب می کردیم؛ اکنون دیدم که امام صادق علیه السلام بدون واسطه از خدا نقل قول می‌کند و می‌گوید:«قال الله عزوجل» (خداوند چنین گفت.)
