روزی
عمر حجرالاسود را بوسید. بعد گفت:« من می‌دانم که تو یک سنگ بیشتر نیستی و سود و زیانی نداری. اگر ندیده بودم
رسول خدا صلی الله علیه و آله تو را می‌بوسید، تو را نمی‌بوسیدم.»
حضرت علی علیه السلام به عمر فرمود:« چطور چنین سخنی می‌گویی؟ این سنگی است که سود و زیان می‌رساند.»
عمر پرسید:« چگونه؟»
امام فرمود:« همانا خداوند متعال چون از فرزندان آدم در
عهد الست پیمان گرفت، پیمان‌نامه‌ای نوشت و به این سنگ خوراند؛ این سنگ نیز گواهی خواهد داد که مؤمن به پیمانش وفا کرده و کافر آن را انکار کرده است.»
سپس فرمود:« دیگر چنین سخنی مگو؛ زیرا رسول خدا صلی الله علیه و آله هیچ کاری را انجام نداده و هیچ سنتّی را پایه‌ریزی نکرده جز با دستور حکیمانه‌ی خداوند.»
منابع:
- بحارالانوار، ج40، ص 229 --------- مناقب
مراجعه شود به:
