روزی
امام حسین علیه السلام در راه به گروهی فقیر برخورد کرد که عباهای خود را پهن کرده بودند و نان خشک می خوردند.
آنها امام را بر سر سفره‌ی خود دعوت کردند. امام از اسب خویش فرود آمد و فرمود:« خداوند متکبران را دوست ندارد.» نزد آنها نشست و با آنان همراه شد.
سپس فرمود:« من دعوت شما را پذیرفتم؛ شما نیز دعوت مرا قبول کنید.»
آن‌گاه آنها را به خانه‌ی خود برد و به خدمتکار خود فرمود:« هر چه برای مهمانان عزیز و مخصوص کنار گذاشته‌ای حاضر کن.»
سفره‌ی مفصلی گسترده شد، امام از آنان پذیرایی کرد و به آنان هدایای زیادی بخشید.
منابع:
بحار الانوار، ج 40، ص 189، حدیث 1.
منتهی الامال، ج1، ص 530.
تفسیر عیاشی، ج 2، ص 257.
مراجعه شود به:
حضور امام حسین علیه السلام در جنگ جمل
امام حسین علیه السلام و محمد بن حنفیه
رسیدگی امام حسین علیه السلام به نیازمندان
زهد در دوران زندگی
