امام سجاد علیه السلام از
اسماء بنت عمیس نقل می کند که وقتی
حسین علیه السلام به دنیا آمد، پیامبر به
علی علیه السلام فرمود:« نام فرزندم را چه نهادی؟»
عرض کرد:« من در نامگذاری بر فرزندم از رسول خدا پیشی نمی گیرم با آنکه دوست داشتم او را« حَرب» بنامم.»
پیامبر فرمود:« من نیز در نامگذاری بر پروردگارم پیشی نمی گیرم.»
آن گاه
جبرئیل فرود آمد و گفت:« ای محمد! خدای بلندمرتبه به تو سلام میرساند و میفرماید علی برای تو همانند
هارون برای
موسی است. نام پسر حضرت هارون علیه السلام را بر فرزند خود بگذار.»
پیامبر پرسید:« اسم پسر حضرت هارون علیه السلام چیست؟»
جبرئیل جواب داد:« شُبیر.»
پیامبر فرمود:« زبان من عربی است ( و این اسم به
به زبان عبری است).»
جبرئیل عرض کرد:« نام او را حسین بگذار ( که معادل شبٌیر در زبان عبری است).»
پس پیامبر نام او را حسین نهاد.
در روایتی دیگر آمده است که وقتی
حسن علیه السلام به دنیا آمد، علی علیه السلام او را
حمزه نام نهاد و وقتی حسین علیه السلام به دنیا آمد او را جعفر نامید.(شاید به دلیل علاقهاش به حمزهی سید الشهداء، عموی پیامبر، و حضرت
جعفر طیار، برادرش.) رسول خدا صلی الله علیه واله علی علیه السلام را فرا خواند و فرمود:« من امر شده ام که نام این دو فرزند را تغییر دهم.»
امام علی عرض کرد:« خدا و رسول او بهتر میدانند.»
آن گاه پیامبر نام آن دو را حسن و حسین نامید.
و نیز در روایتی از
امام صادق علیه السلام نقل شده است که وقتی امام حسن علیه السلام به دنیا آمد جبرئیل پارچه حریری از
بهشت برای پیامبر هدیه آورد که در آن نام « حسن» نوشته شده بود.
و زمانی که
فاطمه سلام الله علیها حسین علیه السلام را به دنیا آورد، او را نزد رسول خدا برد. پیامبر فرمود:« هذا أحسن من ذاک» ( این فرزند از آن زیباتر و نیکوتر است.)»
پس او را حسین نام نهاد.
منابع:
- بحار الانوار، ج 43، ص 238، حدیث 3 - عیون اخبار الرضا.
- بحار الانوار، ج 43، ص 251، حدیث 28 - مناقب ابن شهر آشوب.
مراجعه شود به: