«عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی» از تابعین بود. وی مردی شجاع و دلاور بود که به همراه « قیس بن مسهر » با نامه های مردم کوفه در شب دوازدهم رمضان در مکه به خدمت امام حسین علیه السلام رسید.
امام حسین عبدالرحمن را همراه مسلم بن عقیل به کوفه فرستاد. او مجدداً بازگشت و به یاران امام علیه السلام در کربلا پیوست.
در روز عاشورا از امام اجازه مبارزه گرفت و به میدان رفت. همواره رجز می خواند:« برای ورود به بهشت، شمشیرها و نیزه ها را به جان می‌خرم.» و سرانجام پس از مبارزه با سپاه دشمن به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

منابع:

• قصه کربلا، ص 317.
• ابصارالعین، ص 77

مراجعه شود به

• شمارشهدایی که در نبرد های تن به تن به شهادت رسیدند