فاطمه دختر
امام حسین علیه السلام در تقوی و کمال و فضائل و جمال نظیری نداشت به گونه ای که او را حورالعین می نامیدند.
مادرش
ام اسحاق دختر
طلحة بن عبيدالله تیمیه بوده است.
وی در سال یکصد و هفدهم هجری در
مدینه وفات یافت.
فاطمه، پس ازارتحال شوهرش
حسن مثنی یک سال بر سر قبر او به سوگواری و عبادت مشغول شد و بعد از آن به خانه رفت.
منابع:
- منتهی الامال، ج 1، ص 854.
مراجعه شود به: