در دوره صفويه زمينها به چهار بخش تقسيم شده بود : 1- اراضي ممالك يا ايالات و ولايت كشور كه بيشتر شامل زمينهاي مملكت و در اختيار حكام و فرمانروايان هر ايالت و ولايت بود و ايشان نيز زمينها را ميان زيردستان و رعاياي خود تقسيم مي كردند . 2- اراضي خاصه يا خالصه كه متعلق به شخص شاه بود و عوايد آن مستقيما به خزانه شاهي مي رفت . 3- موقوفات يا اراضي موسات روحاني و اماكني مقدس و امثال آن كه از جانب شاه يا مردم وقف شده بود . 4- املاك عامه مردم كه نسبت به اراضي ديگر ناچيز بود .
|
|
|
|