طایفه تکلو
«890 ق / 1485 م«
طایفه تکلو یا تکه لو از ولایت تکه، یا تکه ایلى، که از ولایات جنوبى آسیاى صغیر، در کنار دریاى مدیترانه بود، به ایران آمدند. یکى از سران این طایفه، به نام
حسن خلیفه، به خدمت شیخ حیدر، پدر شاه اسماعیل اول رسید و در حلقه مریدان خاص وى داخل شد. شیخ حیدر او را مأمور کرد که به ولایت خود باز گردد و به ترویج مذهب تشیع و گرد آوردن مریدان همت گمارد.
حسن بیگ روملو، مورخ احسن التواریخ مىنویسد: ».... و حسن خلیفه دو نوبت به خدمت شیخ حیدر آمد. آن حضرت او را با چهل نفر از صوفیان به چله خانه فرستاد و هر یک ایشان را یه کوزه آب و قرصى نان همراه کرد تا در اربعین به این مقدار غذا قناعت کنند. بعد از انقضاى مدت که از چله خانه بدر آمدند، همه صوفیان توشه خود به کار برده بودند الا حسن خلیفه که آنچه برده بود به خدمت قطب زمانه آورد. مرشد کامل او را رخصت داده روانه ولایت تکه ایلى گردانید. گون بدان دیار رسید در منزل خود نزول نمود. پیره سنان که یکى از صوفیان
سلطان حیدر بود، به حضار مجلس گفت که حسن خلیفه آمد، ولى آتش سوزان در ولایت تکه ایلى آورد .... و از وى خوارق عادات سر مى زد و مردم تابع او مىشدند ....«.
در سال 917 ق / 1511 م پسر او به نام
شاه قلى بابا تکلو با پانزده هزار کس از صوفیان ولایت تکه و خراسان و منتشا »در آسیاى صغیر« عازم ایران شد، و در راه بسیارى از ولایات عثمانى را غارت کرد، و على پاشا وزیر اعظم عثمانى را هم که به دفع او مأمور شده بود، در جنگى مغلوب ساخت؛ ولى خود نیز در آن جنگ کشته شد. صوفیان تکلو پس از این پیروزى به ایران آمدند و در محل شهریار »نزدیک تهران« به خدمت شاه اسماعیل اول رسیدند. شاه جمعى از سران قوم را به جرم اینکه در راه کاروانى را که از ایران به عثمانى مىرفت، غارت کرده و گروهى از سوداگران و تاجران ایرانى را کشته بودند، سیاست کرد و بقیه را در جمع لشکریان خود پذیرفت.
