شمعون، فرزند حمون بن عمامه، برترین حواری
حضرت عیسی علیه السلام و پسر عموی
حضرت مریم سلام الله علیها بود. در برخی روایات از وی به عنوان پسرعمه و گاه برادرزاده حضرت مریم یاد شده است.
شمعون به « صفا » ملقب بود و از وی به «شمعون صفا» یاد می‌شود. در کتاب مقدس نیز نامش «پطرس» ذکر شده است. رابطه وی با حضرت عیسی چنان نزدیک بوده که گاه او را برادر حضرت عیسی خوانده‌اند. گویا یکی دیگر از حواریون نیز شمعون نام داشته است.
هنگامی که خداوند می‌خواست حضرت عیسی علیه السلام را به سوی خود ببرد و از نقشه‌ای که یهودیان برای قتلش کشیده بودند نجات دهد، به او وحی کرد که نور و حکمت و علم و کتاب خدا را به شمعون بسپارد که او جانشینش در میان مؤمنان خواهد بود.
به این ترتیب شمعون وصی حضرت عیسی شد، در ادامه راه آن پیامبر خدا و ترویج آیین و افکار او از هیچ کوششی فروگذار نکرد و به رویارویی با دشمنان مسیح پرداخت.
در روایات اسلامی داستان‌هایی از کرامات و مجاهدات‌های او ثبت شده است. وی تا مدتی پس از عروج حضرت عیسی علیه السلام پنهان شده بود و مخفیانه در یک جزیره زندگی می‌کرد تا از شر یهود در امان باشد.
بنا به روایتی از علی علیه السلام پیروان حضرت عیسی هفتاد و دو فرقه شدند و از آن میان، تنها پیروان شمعون رستگار و نجات یافتند.
شمعون کتابی نیز داشت که در آن به رسالت حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و ویژگی های او تصریح شده است. این کتاب در دست مسیحیان نجران هم بوده.
بحیراء نیز با استفاده از اطلاعات همین کتاب توانست رسول خدا را در دوازده سالگی بشناسد و به پیامبری او بشارت دهد.
شمعون صفا سرانجام در زمان پادشاهی شخصی به نام اردشیر به شهادت رسید و پس از او
حضرت یحیی علیه السلام حجت خدا بر مردم شد. از افتخارات او همین بس که از اجداد مادری
نرجس خاتون، مادر
امام زمان است و در خوابی که آن بانوی بزرگوار دیده بود، خود شمعون، نرجس را برای
امام حسن عسگری علیه السلام عقد کرد.
مراجعه شود به :
خواستگاری و مراسم عقد در رؤیا
منابع:
دهخدا، لغتنامه، بحارالانوار؛ 13 / 447 و 213؛ 14 / 190 و 250؛ 25/ 185؛ 26/285؛ 27/15؛ 30/75؛ 45/103؛ 51/6
