28 دسامبر سال 1882 در کندال،
کومبریا، به دنیا آمد. دوران کودکی و تحصیلات اولیه اش را در وستون سوپرمر در سامرست پشت سر گذاشت.
1898
وارد دانشکده اون،
دانشگاه منچستر می شود و در رشته
فیزیک مشغول تحصیل می گردد.
1902
موفق به دریافت بورسیه برای تحصیل در رشته ریاضی در
دانشکده ترنتیتیدانشگاه کمبریچ می شود.
1904
با عنوان دانشجوی ممتاز از رشته ریاضی این دانشکده فارغ التحصیل می شود.
1906
دستیار اول
رصد خانه سلطنتی گرینویچ می شود و روی حرکات ستاره ای شروع به کار می کند.
1907
به عضویت هیات علمی دانشکده ترینیتی در می آید.
1912
یک گروه تحقیقاتی را برای مشاهده یک
کسوف به
برزیل می برد.
1913
به عنوان استاد ستاره شناسی
دانشگاه کمبریج انتخاب می شود.
1914
مسئول رصدخانه کمبریج می شود. به عضویت انجمن سلطنتی پذیرفته می شود. بر اساس کارهایش در رصدخانه سلطنتی، کتاب
حرکات ستاره ای و ساختار جهان را منتشر می کند.
1916
کار درباره ترکیب ستارگان را شروع می کند. او ادعا می کند که تشعشات ستاره ای، انرژی را از مرکز ستاره دور می کنند و اینکه تشعشع نقش مهمی در حفظ تعادل ستاره ای دارد.
1918
به
فرضیه نسبیت آلبرت انیشتین (1955 ـ 1879) علاقمند می شود.
کتاب گزارشی درباره نظریه نسبیت نیروی جاذبه را منتشر می کند.
1919
با اینکه مقرش رصدخانه دانشگاه کمبریج است ولی به همراه یک گروه تحقیقاتی ستاره شناسان رصدخانه سلطنتی عازم جزیره پریسیب
کامرون، در ساحل غربی آفریقا، می شود. در 29 مه قرار است کسوفی رخ دهد و او همراه این گروه برای رصد کردن آن محل می رود. این کسوف فرصت مناسبی برای آزمایش نظریه آلبرت انیشتین می باشد که معتقد است پرتوهای نور تحت تاثیر جاذبه قرار می گیرد. مشاهدات این ستاره شناسان اولین شواهد رصدخانه ای در اثبات نظریه نسبیت عام را فراهم می کند.
1920
فضا، زمان، جاذبه کتابی برای توجیه خوانندگان عادی را منتشر می سازد.
1921
به ریاست انجمن ستاره شناسی سلطنتی انتخاب می گردد. این دوره بمدت 2 سال است.
1923
نظریه ریاضی نسبیت را منتشر می کند.
1924
کارش را در مورد ارتباط جرم و تابندگی ستارگان ارایه می دهد. این مساله باعث تجدید نظر کلی در نظرات تکاملی ستارگان می شود. وی همچنین در این سال موفق به دیافت مدال طلای انجمن
ستاره شناسی سلطنتی بخاطر کارش در مورد
سحابی های برون کهکشانی و کهکشانها، می شود.
1926
کار وی در مورد ساختار ستارگان در کتاب با نفوذش با نام اجزا، درونی ستارگان منتشر می شود. وی اولین ستاره شناسی است که در مورد ارتباط جرم و تشعشع حاصله سخن گفته است. وی همچنین نظریه تپش
ستاره های متغیر قیفاوسی (اینکه بعضی ستاره ها بخاطر فشار درونی
منبسط و
منقبض می شوند) را ارایه می کند. نظریه دیگرش این است که کوتوله های سفید (ستاره هایی که بر اثر جاذبه از بین رفته اند) ممکن است خیلی متراکم باشند.
1927
کتاب
ستارگان و اتمها که برای مخاطب معمولی نوشته شده است را منتشر می کند.
1928
کتاب
طبیعت دنیای مادی را برای مخاطبان عادی منتشر می کند.
1930
عنوان شوالیه را از شاه جورج پنجم دریافت می کند.
1933
کتاب
جهان در حال انبساط وی کارهای
ادوین هابل (1953 ـ 1889)،
ستاره شناس آمریکائی، و دیگران را در مورد انبساط جهان، برای عموم مردم قابل فهم می کند.
1938
از دست شاه جورج ششم، نشان لیاقت دریافت می کند و به سمت رئیس اتحادیه بین المللی ستاره شناسی منصوب می شود.
1944
عمل جراحی وی موثر واقع نمی شود و در 22 نوامبر از دنیا می رود.
1946
کتاب
نظریه بنیادین وی بعد از مرگش منتشر می شود.
1947
انجمن سلطنتی ستاره شناسی، از این سال به بعد به هر کار ارزشمند ستاره شناسی نظری
مدال ادینگتون اعطاء می کند.
