مقدمه
سّیدبن‌طاووس در کتاب "الاقبال بالاعمال الحسنه" به سند خویش این دعا را از کتاب دعای ابوجعفر محمد بن‌عثمان‌بن‌سعید عمری رضی‌الله عنه نقل کرده، که در شبهای ماه رمضان خوانده می‌شود.
اگر چه این دعا به حسب ظاهر از امامان نقل نشده لکن با نظر بر اینکه ابوجعفر محمد بن‌عثمان‌بن‌سعید عمری از
نواب خاص امام زمان عجل الله می‌باشد و ایشان به خواندن این دعا مداومت داشته‌اند و همچنین با توجه به معناهای بلند و عالی دعا، و اعتماد مرحوم سیدبن طاووس، می‌توان اطمینان پیدا کرد که این دعا از طرف
حضرت صاحب الزمان عجل الله فرجه و یا از سایر معصومین به دست ایشان رسیده است.
وجه تسمیه این دعا
نام دعا، دعای افتتاح می‌باشد. زیرا این دعا با حمد و ثنای الهی اینگونه آغاز می‌گردد: اللهم انی
افتتح التناء بحمدک...
بخشهای مختلف دعا
دعای افتتاح از سه بخش کلی تشکیل می‌گردد که نخستین بخش آن حمد و ثنای الهی می‌باشد، بسیاری از معارف دینی به زبان حمد و ثنا و تسبیح و راز و نیاز و سوز و گداز بیان می‌شود. در این بخش واژه‌های حمد، مدح، ثنا و تسبیح بیش از نوزده بار تکرار می‌شود. و در واقع این بخش چگونگی راز و نیاز با خدا را در زبان دعا به ما آموزش می‌دهد.
بخش دوم دعا: صلوات بر محمد و آل و محمد با اوصاف ویژه.
بخش سوم: به مساله
انتظار فرج و شکایت از
غیبت حضرت ولی عصر عجل الله و زیادی دشمنان و کمی دوستان و آرزوی دولت کریمه و آمادگی برای جانفشانی و خدمت در آن دولت می‌پردازد و در آخر با دعای نصرت و عزت برای مسلمانان به پایان می‌رسد.
برای مطالعه بیشتر مراجعه شود به
منابع
محمدرضا مهدوی کنی، ترجمه و شرح دعای افتتاح، دفتر نشر فرهنگ اسلامی 1381
