منو
 صفحه های تصادفی
خدا کیست؟
حضرموت
ولاستونیت
صله رحم، قطع رحم
کاردان معماری داخلی
برنامه یک جلسه تمرین
مشتری مداری
آهن ربا چگونه کار انجام می دهد
هنری نوریس راسل
رشته کاردانی معماری
 کاربر Online
254 کاربر online

دستگاه های تلویزیون

تازه کردن چاپ
فرهنگ > سرگرمی > تلویزیون
(cached)

دستگاه های تلویزیون

دستگاه های اولیه تلویزیون رادیوهایی بودند که به آنان ابزار تلویزیون که متشکل از تیوب نئون با دیسک مکانیکی دیسک نیپ کوف بود، اضافه کردند. که توسط پول گوتیلب نیپ کوف اختراع شد که تصویر قرمز رنگی را که به اندازه ی یک تمبر پستی بود تولید می کرد. اولین سرویس الکترونیکی پخش عمومی در آلمان بود در مارس 1935. که دارای 180 خطی بود که تنها در 22 ساختمان اطراف قابل دسترسی بود. یکی از اولین پخش های مهم که شامل شده بود و در سال 1936 در برلین المپیک برلین به وقوع پیوست. آلمان ها سیستم 144 خطی بودند در پائیز سال 1937.
(منبع: (http:/www.earlytelevision.org/pendleton-paper.htmlearlytelevisionTV
تلویزیون هایی که مورد استفاده راکت های آسمانی بودند بعد از جنگ جهانی دوم که با پیشرفت های تکنولوژیکی جنگی که شامل درآمدهای دور انداختنی بود. (دریافت کننده های تلویزیونی در سال 1930 برابر با قیمت هفت هزار دلار امروز (2001) بود که برنامه های کم و قابل دسترسی را می گرفت.)
کشورهای مختلف در سال های زیادی از استانداردهای تکنیکی مختلفی استفاده می کردند. فرانسه ضرورتاً برای آلمان یک استاندارد 441 خطی را فراهم آورد که بعداً به 819 خط ارتقاء یافت، که تصاویری با وضوحیت بالا را در سیستم های مشابه تلویزیونی دریافت می کرد، که در حدود تفکیک 4 باره در مورد سیستم 405 خطی در انگلستان انجام شد.
در نتیجه تمام کشورهای اروپایی با استاندارد 625 خطی کار می کردند، یک بار دیگر از مثال آلمانی ها پیروی می کنیم. با این وجود درآمریکای شمالی استاندارد 525 خطی همچنان باقی مانده است.
تلویزیون هنوز بسیار مشهود و یک منبع اصلی می باشد که فرستادن تصاویر و صداها را در امواج رادیویی در فرکانس بسیار بالا VHF و UHF که توسط یک دریافت کننده (تلویزیون) دریافت می شود. در این باره، یک شکل وسعت یافته رادیو می باشد. پخش تلویزیون نیازمند یک آنتن. (این می تواند یک آنتن اضافی که در بیرون نصب می شود یا یک آنتن کوچکتر که بر روی سیستم یا کنار تلویزیون نصب می شود.)
نوعاً این یک آنتن قابل تنظیم که گوش خرگوشی نامیده می شود که برای باند VHF و یک کوچکتر آنتن حلقه ای برای باند UHF استفاده می کنند.
تلویزیون رنگی در آمریکا قابل دسترس شد. در 30 دسامبر سال 1953، توسط شبکه ی سیستم پخش کلمبیا CBS پشتیبانی شد. دولت سیستم رنگی را توسط CBS رایج نمودند، ولی وقتی (RCA) با یک سیستم نیمه قابل حمل پخش سیستم رنگی را قابلیت بخشید و تماشای سیستم پخش رنگی را در سیستم سیاه و سفید در تلویزیون سیاه و سفید قدیمی ممکن ساخت. CBS اهداف شخصی خود را کنار زد و از یک مورد جدید تری استفاده نمود.
اولین برنامه ی پخش تلویزیون آزمایشی و عمومی از سیستم رنگی RCA استفاده کرد که یک قسمتی از فیلم کوکلا، خوان والی را در 30 آگوست 1953 پخش نمود. NBC اولین شبکه ای بود که برنامه های رنگی منظم را در هوا برقرار کرده بود. («بونانزا» از سال 1959 شروع به کار کرد).
تلویزیون رنگی اروپا چندی بعد توسعه یافت که توسط تقسیمات متداول در استانداردهای تکنیکی جلوگیری شد. آنها تصمیم گرفته بودند که یک سیستم با وضوح بالا 625 خطی را برای پخش مونوکروم استفاده کنند با یک سرعت فریم ولی با باندهای بلندتر. اروپائیان نمی توانستند به طور مستقیم استاندارد رنگی آمریکا را تنظیم کنند. هیچ ضرورتی وجود نداشت، از وقتی که هنوز دستگاه های کمتری وجود داشت فعالیت های تجاری کمتری و یا اصلاً نبود، تلویزیون اروپا به زودی و در همان زمان خصوصی سازی شد.
برای نتیجه گیری با وجود این که کار بر روی سیستم های کد دهنده ی مختلف رنگی به زودی در سال 1950 شروع به کار کرد، با اولین امتیاز SECAM در سال 1956 ثبت شد، سال های زیادی گذشت تا اولین پخش واقعی در سال 1967 شروع به کار کرد. با نمایش NTSC و تحقق دادن SECAM بسیار ناراضی بودند و بعد از آن آلمان ها در اوایل سال های 1960 سیستم PAL را اختراع کردند. با نزدیک ماندن به NTSC ولی بعضی نظرات و پیشنهادات را از SECAM می پذیرفتند. فرانسوی ها سیستم SECAM را ادامه دادند که بعدها روسیه را در زیر توسعه خود قرار داد.
اولین پخش رنگی در اروپا توسط (BBC TWO) یا (BBC2) در تابستان سال 1967 در انگلستان انجام شد. که از سیستم PAL استفاده می کردند. آلمان ها اولین پخش خود را با سیستم PAL در سپتامبر انجام دادند، درحالی که فرانسوی ها با سیستم SECAM در اکتبر انجام دادند. سیستم PAL اصولاً توسط آلمان غربی، انگلستان، استرالیا، زلاند نو، بیشتر آفریقا، آسیا، و آمریکای جنوبی و بیشتر اروپای غربی به جز کشور فرانسه تنظیم شد.
جدا از فرانسه و لوکزامبورگ، SECAM توسط اتحاد شوروی سابق، بیشتر اروپای شرقی، بیشتر آفریقا و خاور میانه تنظیم شد. هر دو سیستم پخش در فرکانس UHF بود. سیستم VHF سیستم های سیاه و سفید 405 خطی در انگلستان یا 819 خطی در فرانسه به کار می رفت.
برای تا شروع دهه ی هشتاد.
در سال 1990 شروع به کار کرد، تلویزیون امروزی به سه انشعاب مختلف گرایش پیدا کرد:
  • تلویزیون های خود مدار
  • سیستم یکپارچه با نمایشگر DVD و / یا VCR VHS توانایی هایی برای ساخت در دستگاه تلویزیون (بیشتر برای اندازه های کوچک تا صفحه ی 17 اینچ، مهمترین عقیده داشتن سیستم توانایی کامل می باشد).
  • سیستم های سازنده با سیستم های مانیتور ویدئو، تونر، صوتی در صفحه ی بزرگ جدا از هم که صاحب یا مالک دستگاه تکه ها را با یکدیگر مرتبط می کند و به عنوان سیستم نمایشگر خانگی از آن استفاده می کند.
مدل های مختلفی از مانیتورها در دستگاه های تلویزیونی جدید وجود دارند، که معمول آن نگاه مستقیم تیوب اشعه ی کاتد برای مصرف تا 40 اینچ یا 100 cm (در 4:3) و 46 اینچ یا 115 cm (در 16:9). بیشتر صفحه های بزرگ تلویزیون (تا حداکثر 100 اینچ) از تکنولوژی نمایش یا تصویر استفاده می کنند. سه نوع از سیستم های نمایش در نمایش های تلویزیونی استفاده می شود: DLP ,LCD ,CRT. پیشرفت های امروزی صفحه های تخت را به تلویزیون هایی می دهند که از ماتریکس فعال LCD یا تکنولوژی نمایش پلاسما استفاده می کنند. تصویر صاف (صفحه) و نمایش های LCD به کوچکی 4 اینچ هستند یا ضخامت 10 cm که می توان آنها را مثل یک تابلو روی دیوار آویزان کرد. آنها خیلی جذاب هستند ولی بسیار گران باقی مانده اند.
امروزه بعضی تلویزیون ها شامل یک بخشی برای ارتباط برقرار کردن دستگاه جنبی با این یا برای مرتبط کردن دستگاه با شبکه ی خانگی HAVI , A/V هستند.
مثل LG RZ-17 LZI0 که شامل بخش خودروی مستمر جهانی، جایی که شخص می تواند با یک موس ارتباط برقرار کند و یا صفحه کلید بقیه ی ابزار (برای webTV، حالا شاخه بندی شده استMSN TV.
حتی برای ویدئو با ساختار ساده، پنج راه استاندارد برای مرتبط کردن وسیله وجود دارد. که در ذیل به آنها اشاره می شود:
  • ویدئو سازنده - سر ارتباط گر جدا از هم، با یک کانال شفافیت و دو کانال رنگی، و معمولاً به عنوان Y, B-Y, R-Y ، Y Pr Pb یا YUV به آن اشاره می شود. این برای تصاویر با کیفیت بالا فراهم شده است و معمولاً در استودیوهای کاملاً حرفه ای به کار می رود. در هر حال، این در خانه کاربرد بیشتری به جای DVD دارد. صوت در این کابل منتقل نمی شود.
  • SCART یک ارتباط گر 21 پین بزرگ که ممکن است ()ویدئو ترکیبی)( را به همراه داشته باشد، S-Video یا، برای کیفیت بهتر، سیگنال های RGB قرمز، سبز و آبی را از هم جدا کند و صدای دو کانالی را در مدت کنترل سیگنال ها از هم جدا کنند. این سیستم در اروپا به صورت استاندارد می باشد ولی به ندرت در جایی دیگر به چشم می خورد.
  • S-Video - دو کانال جدا از هم یکی شامل روشنایی و شفافیت و دیگر شامل رنگ می باشد. و همچنین به عنوان ویدئو Y/C به آن اشاره می شود، که بیشتر مزایای ویدئوی ترکیبی را شامل می باشد، با قدرت رنگی بودن کمتر. استفاده از آن در دهه ی 1980 برای S- VHS ، Hi8 و نمایشگرهای DVD اولیه دارای ویدئو با کیفیت بالاتری بودند. صوت در این کابل منتقل نمی شد.
  • ویدئو ترکیبی رایج ترین فرم از ابزار خارجی ارتباط می باشد. تمام اطلاعات ویدئو را داخل یک سیگنال قرار می دهیم. بیشتر تلویزیون ها این اطلاعات را با یک RCA- jack زرد رنگ فراهم می آوردند. صوت در این کابل منتقل نمی شود. با این وجود دو کابل جدا از هم با RCA jack زرد و سفید وشبیه به هم برای صدای چپ و راست بسیار متداول و معمول درکابل های ویدئو ترکیبی هستند.
  • سازنده های تصویری و کانالی صوتی RF- All کوکسیال از یک کابل ترغیبی کوکسیال پخش می شود و با یک فرکانس رادیو ترکیب می شود. بیشتر تلویزیون هایی که در 15-20 سال گذشته ساخته شده اند ارتباط ترغیبی کوکسیال را پذیرفته اند، و ویدئو نوعاً بر روی کانال 3 یا 4 تنظیم می شد. این نوعی کابل است که معمولاً برای کابل تلویزیون استفاده می شود. متأسفانه مقدار زیادی از نمایشگرهای DVD و سازنده های دیگر امروزه فراهم آوردن RF کوکسیال را رد می کنند، مصرف کنندگان را مجبور می کنند تا یک ترکیب کننده گران قیمت را خریداری کنند تا این کانال را در تلویزیون های قدیمی ببینند.

تبلیغ

از اولین روزهای پخش، از تلویزیون به عنوان وسیله ای برای تبلیغ استفاده کردند. از آغاز کار در آمریکا در اواخر سال 1940 تجارت تلویزیون در تمام نقاط بسیار تأثیر گذار واقع شد، خیلی همه جا گیر، و یک راه بسیار مشهور برای فروختن محصولات در تمام نقاط جهان. مسائل تبلیغ آمریکا در ابتدا توسط نیلسون ریتینگ انجام شد.

استفاده جغرافیایی

برنامه های آمریکا

در ایالات متحده، سه برنامه تلویزیونی تجاری اصلی شرکت پخش آمریکا ABC، CBS و شرکت پخش ملی برنامه های اولیه را برای ایستگاه های وابسته به هوا از 8-11 شب از دوشنبه تا شنبه و 7-11 شب در روز یکشنبه فراهم می آورد.
بیشتر ایستگاه ها برنامه های خود را فراهم می کنند، اغلب به طور همزمان پخش می شد. )(شرکت پخش فوکس| برنامه FOX )) برنامه هایی را برای ساعات پایانی برنامه های اولیه فراهم نکرد؛ در نتیجه، بیشتر وابسته های به Fox اخبار محلی را در همان موقع به هوا فرستادند. سه برنامه ی پخش جدیدتر UPN , PAX , WB همچنین برنامه های یکسانی مثل برنامه های سابق را فراهم نمی آورد.

برنامه های کانادایی

در کانادا سه شبکه تلویزیونی ملی وجود دارد. یکی، CBC، برای دولتمردان است و کنترل شده می باشد. دومی، CTV و کروی که همچنان به صورت خصوصی ادامه دارد. برنامه های خصوصی معمولاً نمایش های تلویزیون آمریکا را پخش می کنند، در حالی که CBC عمدتاً برنامه های کانادا را پخش می کند. CRTC تمام سرویس های تلویزیونی کانادا را فراهم می کند.

شبکه آمریکای لاتین

تلویزیون یک وسعت زیادی را در تمام آمریکای لاتین کسب کرد. اما امروزه حدود 300 کانال تلویزیونی وجود دارد. با توجه به تعداد ابزار در خانه (بیش از 60 میلیون) از بیشتر از دویست میلیون نفر مردم می باشد.

شبکه های اروپا

ملی

در بیشتر تلویزیون اروپا، پخش به طور تاریخی حکمفرمایی می کرد. خیلی بیشتر از سازمان های تجاری، با وجود اینکه ایستگاه های تجاری اخیراً تعدادشان خیلی افزایش داشته است.
در انگلستان مهمترین پخش کننده BBC، تعاونی پخش انگلیسی می باشد. پخش کننده های تجاری شامل ITV تلویزیون مستقل ، کانال 4 و 5 TV می باشد، که به خوبی ماهواره ی پخش کننده می باشد. پخش آسمانی انگلیسی.
دیگر شبکه های اروپا شامل (TFI), «Italy) , RAI و تلویزیون فرانسه (فرانسه)،
«ARD» (آلمان)، «RTE» (ایرلند)، TVP (لهستان)، تلویزیون اسپانولا، (اسپانیا) و بزرگترین پخش کننده یخصوصی اروپا

ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..