معاویه در نامه‌ای به
مروان بن حکم ، کارگزار خود در مدینه، او را در جریان بیعت اهل
شام و
عراق نیز قرار داد و دستور داد از مردم مدینه برای
یزید بیعت بگیرد. مروان نیز در مسجد خطبه خواند و مردم را به اطاعت از معاویه و پرهیز از اختلاف و خونریزی فرا خواند و دعوت کرد با یزید بیعت کنند و در ادامه‌ی سخنان خود گفت
ابوبکر نیز به همین شیوه، خلیفه‌ی بعد از خود را معرفی کرد.
در این هنگام
عبدالرحمن بن ابی بکر از جا برخاست و گفت: « دروغ می‌گویی؛ زیرا او خلافت را به مردی از بنی عدی (یعنی عمر) سپرد و به بستگان خود واگذار نکرد اما معاویه می‌خواهد برای بیعت با پسرش بیعت بگیرد.»
سپس
امام حسین علیه السلام و
عبدالله بن زبیر و
عبدالله بن عمر سخن گفتند و با بیعت با یزید مخالفت کردند.
مروان نیز آنچه را که رخ داده بود، به تفصیل برای معاویه گزارش کرد.
منابع:
- قصه کربلا، ص 56
- العقد الفرید، ج 4، ص 162.
مراجعه شود به:
