به اطلاع عبدالملک بن مروان رسید که شمشیر رسول خدا صلی الله علیه و آله نزد حضرت زین العابدین علیه السلام است. فردی را نزد امام فرستاد و تقاضا کرد شمشیر را به او ببخشد، اما امام نپذیرفت.
عبدالملک با شنیدن این خبر، نامه‌ی تندی خطاب به او نوشت و تهدید کرد سهم او را از بیت المال قطع می‌کند.
امام سجاد علیه السلام در پاسخش چنین نوشت: « خداوند برای متقین و پرهیزگاران از آنچه برایشان ناخوشایند است، راه خروج قرار داده، آن را ضمانت کرده و روزی‌شان را از جایی که فکرش را نمی‌کنند، به آنان می‌رساند. او در قرآن فرموده: «خداوند تمامی خائنین ناسپاس را دوست ندارد. » حال تو بنگر کدامیک از من و تو مستحق این آیه هستیم.»

از قاطعیت امام در پاسخ به عبدالملک این طور برمی‌آید که انگیزه‌ی عبدالملک در تقاضای شمشیر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، بسیار اساسی‌تر از داشتن یک شیء عتیقه و یا حتی متبرک بوده است. او می‌دانسته وجود شمشیر پیامبر نزد امام سجاد نشانه اولویت و حقانیت او برای امامت و رهبری جامعه و جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در همه شئون سیاسی و اجتماعی است.

منابع:

• بحارالانوار، ‌ج 46، ص 95 به نقل از محاسن برقی و مناقب ابن شهر آشوب

مراجعه شود به:

• امام سجاد علیه السلام و زمامداران اموی