امام حسین علیه السلام هنوز مقدار زیادی از
مدینه به سوی
مکه نرفته بود که
عبیدالله بن ابی مطیع به سرعت خود را به او رساند و گفت:« فدایت شوم؛ تو را نصیحتی کنم: وقتی به مکه رسیدی، از آن جا بیرون نرو، زیرا مکه حرم امن خداست. در آنجا اقامت گزین، با مردم ملاطفت و مهرورزی کن و از کسانی که به مکه می آیند بیعت بگیر؛ به آنان وعده‌ی عدالت خواهی و مبارزه با ظلم بده و به خطیبان فرمان بده بر فراز منبرها از فضیلت‌های تو بگویند و مردم را آگاه کنند که جدت
رسول خدا و پدرت
علی مرتضی است و خلافت مخصوص شماست.
مبادا به سوی کوفه بروی، که
کوفه شهری شوم است و پدر و برادرت را در همان‌جا کشتند.
مردمی که به مکه می آیند، به شهرهای خود باز می گردند و برای تو
بیعت می گیرند. نصیحت مرا بپذیر و به سوی مقصدت رهسپار شو. به خدا سوگند اگر نصیحت مرا بپذیری، کامیاب خواهی شد.»
منابع:
- ناسخ التواریخ، ج 2، ص 19
- قصه کربلا، ص 79.
مراجعه شود به:
