مردى هنگام مرگ
وصیت کرد که سهمى از اموالش را مصرف کنند ولی اندازه اش را معین نکرد. پس از مرگش وارثان اختلاف پیدا کردند و نزد
امام علی علیه السلام رفتند. امام این‌گونه قضاوت کرد که یک‌هشتم( 8/1) اموالش را در مورد وصیت مصرف کنند و آیه 60 از سوره توبه را تلاوت کرد:
«
انما الصدقات للفقراء و المساکین و العاملین علیها و المولفة قلوبهم و فى الرقاب و الغارمین و فى سبیل الله و ابن السبیل»
(مصرف
صدقات تنها مخصوص فقیران، عاجزان، متصدیان امور صدقات، برای تالیف دلها (برای متمایل کردن بیگانگان به دین اسلام )برای آزادى بندگان، قرض دادن در راه خدا (جهت تبلیغ و نشر دین خدا) و به‌راه‌درماندگان.)
آن‌گاه فرمود:« مصرف کنندگان صدقات هشت گروه هستند و هر گروهى سهمى از صدقات را دارد. در نتیجه منظور از سهم، یک‌هشتم( 8/1) است.»
منابع:
- بحارالانوار، ج40، ص 265، حدیث34------- مناقب، ارشاد
مراجعه شود به:
