«اجماع» اصطلاحی
اصولی است و یکی از
ادلّه اربعه به شمار میرود. ادلهی اربعه عبارتاند از: کتاب (قرآن)، سنت، عقل و اجماع.
اجماع در زبان عربی به معنای عزم و اتفاق است و در اصطلاح دانشمندان علم اصول، به اتفاق نظر اهل فن درباره یک موضوع گفته میشود. بنا بر نظر علمای
شیعه، اگر مجتهدین و متخصصین
علم فقه بر سر موضوعی اتفاق نظر داشته باشد، باید آن را پذیرفت و مسلم دانست.
گفته اند: که اجماع نزد شیعه، عبارت از اتفاق نظری است که دلالت بر رأی امام معصوم علیه السلام داشته باشد، یعنی از اتفاق علما و فقها به دست آید که رأی اجماع کنندگان در بر گیرنده رأی معصوم باشد و بنابر مذهب شیعه حجیت اجماع نیز به همین کاشف بودن از قول معصوم علیه السلام است.
اجماع به تنهایی و مستقلاً، قطع نظر از کاشفیت، حجت نیست. ولی
اهل سنت اجماع به تنهایی را حجت می دانند.
منابع:
وسائل شیخ انصاری؛ اصطلاحات الاصول، ص 23