ابوطاهر یزید بن محمد بن خالد

«337 300 ﻫ / 948 912 م»

ابو طاهر یزید، پسر محمد بن خالد، سرکرده شاخه دیگری از این خاندان بود که در لیزان فرمانروایی داشت و خود را لیزانشاه می‏خواند. پس از شکست مفتضحانه علی بن هیثم، به سوی شروان لشکر کشید و رقیب و خویشان شکست خورده را از تخت امارت برداشت. هیثم را با پسرش عباس بن علی به قتل رساند و خود را شروانشاه خواند ( 305 ﻫ / 917م ). لیزان را هم به پسر خود محمد بن یزید واگذاشت و چندی بعد شهر جدیدی به نام ( یزیدیه ) در نزدیکی بنا کرد ( 306 ﻫ / 918 م ) و آنجا را به جای شروان، تختگاه شروانشاهان ساخت. توسعه قدرت وی که چند شهر دیگر آن نواحی را به نام؛ وردن و خرسان و طبرسران در شمال شروان به متصرفات خود افزود، موجب بروز وحشت و ناخرسندی‏هایی شد که در قلمرو هاشمیان رقیب دیرینه شروانشاهان پدید آمد و ولایت دربند یا قسمتی از آن به دست شروانشاهان افتاد که تا مدت‏ها پس از مرگ ابوطاهر یزید نیز ادامه یافت. ابوطاهر یزید در سال 337 ﻫ / 948 م دار فانی را وداع گفت.