در تاریخ، احادیث گوناگونی از
فاطمه علیهاسلام رسیده است، از جمله:
دوستی اهل بیت:
حضرت فاطمه علیهاسلام فرمود:
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
جبرئیل به من خبر میدهد که: خوشبخت، خوشبخت تمام عیار و حقیقی، کسی است که
علی علیه السلام را، در زمان حیات من و بعد از وفاتم، دوست بدارد.
عبادت خالصانه:
حضرت فاطمه علیهاسلام فرمود:« هر کس عبادت خالصانه خود را به سوی پروردگار، بالا بفرستد، خداوند هم بهترین مصلحتهای خود را به سوی او نازل می‌کند. (از جانب خداوند مصالح و خیر به او رو میآورد.)»
صبر و بردباری:
حضرت فاطمه علیهاسلام فرمود:« بهترین شما کسی است که شانههایش - برای تحمل و بردباری در مقابل رفتار نامطلوب دیگران - نرمتر باشد و نیز با همسرش به اکرام و احترام برخورد کند.»
آزار به همسایه:
فاطمه علیها السلام از قول رسول خدا فرمود:« کسی که همسایهاش از بدی و رفتار ناگوار او در امان نباشد، مؤمن نیست. هر کس به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشد، همسایه اش را نمیآزارد. مومن یا کلام خیر می‌گوید یا سکوت اختیار می‌کند.
خداوند افراد نیکوکار و بردبار و عفیف و باحیا را دوست دارد و افراد ناسزاگو و بخیل و اصرارکننده را دشمن دارد. حیا از ایمان است و ایمان در بهشت.»
صلوات بر فاطمه علیهاسلام:
حضرت فاطمه علیهاسلام فرمود:« پدرم رسول خدا به من فرمود:ای فاطمه، هر کس بر تو
صلوات بفرستد، خدای تعالی او را میآمرزد و در هر کجا از بهشت که باشم، او را به من ملحق می‌کند.»
دوستی آل محمد:
حضرت فاطمه علیهاسلام از قول رسول خدا فرمود:« آگاه باشید که هر کس بمیرد در حالی که به ولایت
آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم معتقد باشد، شهید از دنیا رفته است.» (یعنی مقامش مانند مقام شهدا خواهد بود. )
انگشتر عقیق:
حضرت فاطمه علیهاسلام از قول رسول خدا فرمود:« هر کس
انگشتر عقیق به دست کند همیشه خیر خواهد دید.»
روزه صحیح:
حضرت فاطمه علیهاسلام فرمود:« فرد روزه دار، اگر زبان و گوش و چشم و اعضای دیگرش را- از حرام - حفظ نکند،
روزه به حالش فایده‌ای ندارد.»
حکمیت امیرالمؤمنین بر ملائکه:
حضرت فاطمه علیهاسلام فرمود:« عده‌ای از ملائکه در مسألهای با هم اختلاف پیدا کردند و از خداوند خواستند یکی از افراد بشر، بین آنها حکم کند. خداوند وحی فرمود که خودتان انتخاب کنید. ملائکه امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام را برای حکمیت اختیار کردند.»
توضیح: از آنجا که ملائکه به همه علوم الهی آگاهی ندارند، احتمال بروز اختلاف میان آنها وجود دارد، ولی نهایتاً همه‌ی آنها مطیع اوامر الهی‌اند.
منابع:
- بحارالانوار، ج 71، ص 184.
- فاطمة الزهراء رحمانی/ صفحات 271، 273، 275، 278، 285 و 305.
مراجعه شود به
