مساله «ولايت فقيه»، يكى از مهمترين مسائل جامعه اسلامى است كه بحث و گفتگو درباره آن، از دو جهت ضرورى مىباشد:
اول آنكه ولايت فقيه سنگ بناى نظام
جمهوری اسلامی است و بر هر فرد مسلمان و انقلابى لازم است اين اصل اساسى را خوب بشناسد و سپس بر مدار آن حركت كند.
دوم اينكه دشمنان اسلام و
انقلاب فهميدهاند كه ظلمستيزى انقلاب و نظام اسلامى، از اين اصل مهم و مترقى سرچشمه گرفته است و براى منحرف ساختن چنين نظام و انقلابى، بايد به قلب نيرودهنده و ستون استوار آن هجوم برند و به همين جهت است كه پس از پيروزى
انقلاب اسلامی، در هر زمان مناسب، شبهاتى در زمينه اين اصل بىبديل مطرح گشته است.
مساله ولایت فقیه به معناى اعمال امورى که جنبه حکومتى داشته، در همان سالهاى آغاز «غیبت کبرى» در گفتار فقها و علما مطرح بوده است.
حضرت
امام خمینی قدس سره در حوزه علمیه نجف اشرف، بحث ولایت فقیه را در تاریخ 1/11/1348ش تا 20/11/1348 در جلسات درس خارج فقه خود مطرح نمود، در آن جا چنین فرمودند:
«موضوع ولایت فقیه چیز تازهاى نیست که ما آورده باشیم، بلکه این مساله از اول مورد بحث بوده است، حکم مرحوم میرزاى شیرازى (آیه الله العظمى میرزا محمد حسن شیرازى معروف به میرزاى بزرگ، وفات یافته 1312 ه.ق، مرجع تقلید بعد از استاد اعظم شیخ انصارى) در حرمت تنباکو، چون حکم حکومتى بود، براى فقیه دیگر نیز واجب الاتباع بود، و همه علماى بزرگ ایران جز چند نفر از این حکم متابعت کردند، حکم قضاوتى نبود که بین چند نفر سر موضوعى اختلاف شده باشد، و ایشان روى تشخیص خود، قضاوت کرده باشد، بلکه روى مصالح مسلمین و به عنوان ثانوى، این حکم حکومتى را صادر فرمودند، و تا عنوان (ادامه استعمار انگلستان در رابطه با دخانیات) وجود داشت، این حکم نیز بود، و با رفتن عنوان، حکم هم برداشته شد. و هم چنین مرحوم میرزامحمد تقى شیرازى (وفات یافته 1338ه. ق معروف به میرزاى کوچک از مراجع بعد از میرزاى شیرازى) که حکم جهاد دادند البته اسم آن دفاع بود و همه علما تبعیت کردند، براى این است که حکم حکومتى بود. به طورى که نقل کردند مرحوم کاشف الغطا(معروف به آیه الله شیخ جعفر کاشف الغطاء وفات یافته 1228ه.ق صاحب کتاب کشف الغطاء در فقه استدلالى) نیز بسیارى از این مطالب را فرمودهاند، و از متاءخرین مرحوم نراقى (ملا احمد،وفات یافته سال 1245ه.ق) همه شوون رسول الله صلیاللهعلیهوآلهوسلم را براى فقهاء ثابت مىدانند، و مرحوم آقاى نائینى (آیه الله حاج میرزا حسین نائینى وفات یافته سال 1355 ه.ق) نیز مىفرمایند که این مطلب از حدیث مقبوله عمر بن حنظله استفاده مىشود. در هر حال طرح این بحث تازگى ندارد، و ما فقط موضوع را بیشتر مورد بررسى قرار دادیم، و شعب حکومت را ذکر کرده و در دسترس آقایان گذاشتیم تا مساله روشنتر گردد.»
همچنین ببینید: