ورقه بن نوفل بن اسد بن عبدالعزی پسرعموی
حضرت خدیجه سلام الله علیها بود.
وی از قبیلهی
قریش و از دانایان و حکیمان دورهی جاهلیت بود. کتابهای ادیان مختلف را خوانده بود و میتوانست زبان عربی را با حروف عبرانی بنویسد. قبل از اسلام از بتها دوری میکرد و گوشت حیواناتی که برای بتها ذبح میشد نمیخورد.
در یکی از اعیاد قریش مردم به دور بتی جمع شده در برابر آن تعظیم میکردند. ورقه و سه نفر که به علم و دانش معروف بودند، در گوشهای جمع شدند و از بتپرستی آنها انتقاد کردند.
در اواخر عمر پس از خواندن
انجیل و تحقیق دربارهی دین مسیحیت، به آیین مسیحیان گروید. وی بر اساس این کتاب و کتب دیگر درباره آینده و نیز پیامبر آخرالزمان پیشگویی میکرد؛ از جمله مکرر میگفت: مردی از میان قریش از طرف خدا برای هدایت مردم برانگیخته میشود و با یکی از ثروتمندترین زنان قریش ازدواج میکند. از این لحاظ گاهی به خدیجه میگفت: روزی فرا رسد که تو با شریفترین مرد روی زمین وصلت کنی! هر گاه از پیامبران و خدا سخن به میان میآورد، با خشم
ابوسفیان مواجه میشد که از بتها دفاع میکرد و میگفت که احتیاجی به چنین خدا و پیامبرانی نداریم.
در جریان ازدواج پیامبر با خدیجه، پس از این که
ابوطالب عموی پیامبر خطبه خواند و از فضایل محمد سخن گفت، ورقه از سوی خدیجه به پا خواست و ضمن خطبهای گفت: کسی از قریش منکر فضل شما نیست. ما از صمیم دل میخواهیم دست به ریسمان شرافت شما بزنیم.
میگویند پس از رسالت، پیامبر را درک نکرد.
منابع :
اعلام زرکلی، ج 30، ص 1134؛ فروغ ابدیت، 197 و 197