یمامه نام ناحیه ای در جزیرة العرب است که در آن جنگ سختی میان مسلمانان و پیروان
مسیلمه کذاب به وقوع پیوست. مسلیمه در اواخر عمر پیامبر اسلام از این منطقه سر بر آورد و ادعای نبوت دروغین کرد. وی با یکی دیگر از مدعیان نبوّت که زنی به نام
سجاح بود، ازدواج کرد و به تدریج پیروان زیادی گرد او جمع شدند.
پس از فوت رسول خدا، خطراتی دین اسلام را تهدید می کرد و از مهمترین آنها مسیلمه بود. پس از اینکه
ابوبکر در امر خلافت مستقر شد، سپاهی را به فرماندهی
خالد بن ولید به سمت یمامه گسیل داشت.
هنگامی که به یمامه رسیدند، با دسته ای از یاران مسیلمه برخورد کردند. از آنها پرسیدند: عقیده شما چیست؟ آنها پاسخ دادند: منا نبّی و منکم نبّی ترجمه: باید از شما یک پیامبر و از ما نیز یک پیامبر باشد.
سپس جنگ سختی میان مسلمین با سپاه مسیلمه در گرفت که از سخت ترین جنگهای مسلمانان با مدعیان نبوت و مرتدین به شمار می آید. این جنگ به نام ناحیه ای که جنگ در آن به وقوع پیوسته است به جنگ یمامه معروف است.
در این نبرد گر چه سپاه مسیلمه شکست خوردند و خود او نیز کشته شد، اما عدة زیادی از مسلمانان نیز به شهادت رسیدند که تعداد پنجاه و هشت نفر از مهاجر و
انصار در میان آنها بودند و از این شماره سیزده نفر آنان، کسانی بودند که در
جنگ بدر حضور داشتند.
جمع شهدای مسلمانان به روایت ابن اعثم (یکی از مورخین) یک هزار و دویست نفر بوده که تعداد هفتصد نفر از آنان حافظ قرآن بوده اند. لذا پس از این نبرد بود که به مسلمین به فکر جمع آوری و کتابت قرآن افتادند.
جنگ یمامه یکی از جنگهایی است که میان مرتدین، مدعیان نبوت و سرپیچی کنندگان از مرکز خلافت با مسلمانان رخ داد. این جنگها به جنگهای ردّه شهرت دارد.
منابع:
تاریخ خلیفه بن خیاط ج 1 ص 115-111 / الفتوح ج 1 ص 40 / لغت نامه دهخدا
