تجارت برده

هنگامی که اروپائیان استعمار قاره آمریکا را آغاز کردند، بردگان را برای کار کردن در مزارع و معادن جدید، از آفریقا بدانجا بردند. بین سالهای 1500 تا 1800 میلادی در حدود 15 میلیون سیاهپوست آفریقایی به قاره آمریکا انتقال یافتند تجار برده آنها را را از غرب آفریقا می خریدند. بیشتر این بردگان بوسیله دیگر سیاهپوستان آفریقایی به هنگام جنگ و یا شبیخونهایی که برای شکار آنان صورت می گرفت، به اسارت در می آمدند.

یک کشتی حمل برده قرن 18

وحشت اصلی بردگان آفریقایی، در راه آمریکا در هنگام عبور از گذرگاه میانی مسافرت بر روی اقیانوس اطلس شروع می شد. بسته به جهت وزش باد عبور از اقیانوس ممکن بود تا شش هفته به طول بینجامد صدها برده در یک فضای کوچک و در شرایط بسیار بدی جای داده می شدند در چنین فضایی هوا، غذا و آب بسیار کمی وجود داشت معمولاً برده ها را با زنجیر بهم می بستند تا قادر به فرار یا پریدن به دریا نباشند تقریبآً از هر 5 برده یک نفر در مسیر گذرگاه میانی می مرد، (از مجموع 3 میلیون نفر) پرتغالیها کشتیهای حامل برده خود را tumbeirus یا تابوت می نامیدند.

خرید و فروش

متلاشی شدن خانواده ها این نقاشی نشان می دهد که چگونه تجار برده درایالات متحده آمریکا اعضای خانواده را برای انتقال به کشتزارهای مختلف از یکدیگر جدا می کردند.

وقتی بردگان آفریقایی به جزایر هند غربی، برزیل یا آمریکای شمالی می رسیدند مستقیماً به بازار انتقال می یافتند در آنجا مانند حیوانات به حراج گذاشته شده و صاحبان کشتزارها و معادن دندانهای آنها را لمس می کردند سپس بردگان بر روی سکوئی می ایستادند و خریدارها پیشنهاد می دادند و هنگامیکه از نظر قیمت به توافق می رسیدند برده های خریده شده را با خود می بردند.اغلب اعضای خانواده ها از یکدیگر جدا می گشتند.

زنجیر و شلاق

زمانیکه آنها به آمریکا می رسیدند به مانند حیوانات در حراج ها فروخته می شدند. و در کشتزارها و معادن به کار گمارده می شدند هزاران برده بر روی بزرگترین کشتزارهای پنبه و نیشکر کار می کردند کار بسیار طاقت فرسا و کمر شکن بود. بسیاری از بردگان برای جلوگیری از فرار به زنجیر کشیده می شدند و شلاق زدن متداول ترین تنبیه برای کوچکترین خطاها بود. از بردگانی که قصد فرار داشتند آنقدر کتک می خورند تا بمیرند.

کار در مزارع

کارگران مزارع زندگی بسیار سختی داشتند. آنها از طلوع تا غروب خورشید ، به سختی کار می کردند . بردگان در زیر گرمای طاقت فرسای حاره ای ، محصولات را درو می کردند ، نیشکرها را می بریدند و پنبه ها را جمع می کردند . آنها در کلبه های محقر چوبی که سطح ان از خاک پوشیده شده بود و بدون وسایل زندگی یا با اثاثیه ای اندک بود ، می خوابیدند.

بردگان مستخدم

بردگان خانه ای ، بعنوان مستخدم برای کارفرمایان و اربابان مزارع کار می کردند. بیشتر این افراد ، در خانه صاحب خود زندگی می کردند و در همانجا می خوابیدند. بردگان خانه ای ، معمولاَ چند ساعتی کمتر از کارگران مزارع کار می کردند و با انها بهتر رفتار می شد.

تجارت برده از راه اقیانوس اطلس

تجارت اصلی در یک مسیر مثلثی شکل صورت می گرفت. تجار برده اروپایی از بنادری مانند بوردو و بریستول عازم آفریقای غربی می شدند آنها محموله های تفنگ و پارچه خود را در ازای خرید برده به برده فروشان آفریقایی می دادند و سپس از اقیانوس اطلس عبور کرده و به آمریکا می رسیدند در آنجا برده ها را به فروش می رساندند و سرانجام کشتیهای خود را پر از شکر و پنبه می کردند و مجدداً به اروپا بر می گشتند در بریستول و بوردو بانکدارانی که سرمایه گذار سفر های در یایی بودند پول زیادی به جیب می زدند.

حقایق ثبت شده

اکثر بردگان آفریقایی بوسیله دیگر سیاهان آفریقایی به فروش می رسیدند. بعضی از این بردگان از طرد شدن با جنایتکاران جامعه خود و اکثراً از زندانیان جنگی قبیله های دیگر بودند قبیله های آفریقایی مانند آشانتی و مالی از طریق فروختن برده به اروپا ثروت زیادی بدست آوردند تعداد کمی از حاکمان مانند ملکه نزینگاه از ماتا مبا (فوت 1633م) دز مقابل تجارت برده مقاومت کردند.اما دیگران این تجارت را پر سود دیدند.