نگاه اجمالی:
دوربینهای دیجیتال وسایلی هستند که معمولا با نرخ بالایی باتریها را مصرف می‌کنند. هنگامی که ممکن باشد، خاموش کردن
LCD دوربین ، مثلا هنگام انتقال عکسها به
رایانه و یا تماشای آنها در
تلویزیون می‌تواند به صرفه جویی در مصرف باتری کمک نماید.
باتری دوربینهای دیجیتال در اندازه و انواع مختلف عرضه شده ، ولی استفاده از باتریهای سایز AA متداول‌تر است. ولی به هر حال باتریهای معمولی
الکالاین AA بیشتر در مواقع اضطراری بدرد بخور می‌باشند. این باتریها توان فوق العاده‌ای از خود نشان می‌دهند.
در حدود یک دهه است که باتریهای روی هوا Zinc-Air بخاطر ظرفیت بالا و وزن نسبتا کمشان در
وسایل کمکی شنوایی و
پیجرها کاربرد دارند. در سالهای اخیر پیشرفت‌های مکانیکی و الکتریکی در آنها امکان استفاده آنها در مصارف الکترونیکی
پرتابل را فراهم نموده است. باتریهای روی هوا از لحاظ شیمیایی نظیر
باتریهای الکالاین که هر روز استفاده می کنیم می باشند. ولی در آنها بجای استفاده از
دی اکسید منیزیوم از یک
الکترود نازک کربنی استفاده شده است تا
اکسیژن هوا را برای ترکیب با
روی ، کاتالیز نماید.
باتریهای معمولی الکالاین AA غالبا ظرفیتی در حدود 2.4Ah (آمپر ساعت) دارند. یعنی می‌توانند قبل از تمام شدن توان 1.2Ahرا برای مدت 2 ساعت آزاد نمایند. در حالی که این مقدار از ظرفیت برای وسایلی که مصرف کمی دارند (مثلا
واکمن) مناسب می‌باشد، برای وسایلی نظیر دوربینهای دیجیتال که جریان بالایی می کشند اصلا مناسب نیست. زیرا با بار بالایی که بر روی باتری اعمال می‌کنند، ولتاژ آن بسرعت افت کرده و با تکرار این روند عمر آن به سرعت کاهش می یابد.
باتریهای قابل شارژ معمولا برای استفاده در جریانهای خروجی بالا هماهنگی بهتری با دوربین های دیجیتال دارند. هر چند یک سری از آنها مدت زمان حفظ شارژ پایینی دارند. ولی از لحاظ اقتصادی استفاده از این باتری ها در بلند مدت به صرفه تر است.
شاید دردسترس‌ترین و مرسوم‌ترین باتری قابل شارژ این نوع باتریها باشند. این باتریها تقریبا تا 700 بار شارژ و استفاده را جواب می‌دهند. در صورت عدم استفاده در هر روز حدود 1% از توانشان تخلیه می‌شود و عیب آنها اینست که به شدت از اثر
حافظه Memory effect رنج می‌برند (که عبارتست از پوشیده شدن بخش‌هایی از صفحات باتری با حباب‌های گاز در حین استفاده و در نتیجه کاهش سطح موثر و توان باتری).
برای شارژ و استفاده بین 500 -1000 بار خوب بوده و دارای 40% ظرفیت بالاتر از باتری های NiCd می باشند، ولی قیمت بسیار بالاتری دارند. مدت نگهداری شارژ در این باتریها از NiCDها کمتر است ولی مزیت بسیار خوب آنها این است که اثر حافظه‌ای در این باتریها به ندرت روی می‌دهد.
این باتری ها تقریبا دارای دو برابر ظرفیت باتریهای NiMH را دارا می باشندو برای 500 بار شارژ و استفاده مناسب می باشند. این باتریها به شارژر مخصوص به خود نیاز دارند و از سایر باتری ها گرانتر هستند. مزین بزرگ آنها حفظ شارژ به مدت طولانی در حدود 10 سال بوده و بهمین دلیل به عنوان وسایل اورژانسی مناسب می باشند.
باطریهای اسباب دیجیتالی پیشرفته:
این کار به طور قابل توجهی
چگالی انرژی را بالا برده و این نوع
باتری را به یکی از پرظرفیت ترین باتریها برای استفاه در سیستم‌های مرسوم بدل می‌کند. تا اوایل سال 2000 باتریهای یک بار مصرف روی-هوا به عنوان باتری پشتیبان
دوربینهای دیجیتال عمومیت زیادی یافته و با بیش از 50 نوع دوربین سازگاری داشتند. این باتریها دوره طولانی نگهداری شارژ و توان کافی برای چند ساعت متوالی استفاده را دارا می‌باشند.
این باتریها دارای بسته‌ای می‌باشند که می‌توان برای حفظ باتری از هوا در زمانی که استفاده نمی‌شود از آن استفاده کرد. ضمنا بند روی دوشی برای حمل ونقل راحت باتری و یک سیم برای اتصال به جک DC دوربین‌ها از وسایل همراه این باتریها می‌باشند. برای کسانی که استفاده زیاد و حرفه‌ای از
دوربین خود می‌نمایند، استفاده از این باتری به عنوان باتری یدک در زمان‌های اضطراری توصیه می‌شود.
مباحث مرتبط با عنوان:
