انس روایت کرده است که روزی با پیامبر گرامی اسلام نماز صبح را گذاردیم حضرت پس از نماز روی مبارک خود را به جانب ما کردند؛ به حضرت عرض کردم، یا رسول الله از تفسیر قول خداوند که فرموده است: «
فاؤلئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین و حسن اولئک رفیقاً »* خبر بده.
حضرت فرمودند: اما مراد از « نبیٌون » من هستم و مراد از « صدیقون » برادرم
علی است و اما « شهداء » پسر عمویم
حمزه است و اما « صالحون » دخترم
فاطمه و فرزندانش
حسن و
حسین علیهم السلام هستند.
ترجمه: پس اینان کسانی هستن که با انبیاء و صدیقین و شهدا و صالحین که خداوند بر آنان نعمت داده معیت دارند و اینان خوب رفیقانی هستند.
مالک بن انس روایت کرده است که مراد از شهدا در قول خداوند که فرموده است: «
من یطع الله و الرسول فاولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الصدقین و الشهداء » * علی و
جعفر و حمزه و حسن و حسین علیهم السلام است اینها سرور شهداء هستند
و در روایتی دیگر از
امام باقر علیه السلام نقل شده است که مراد از « شهداء » حسن و حسین هستند.
منابع:
بحار الانوار، ج 30، ص 389، حدیث 8.
بحارالانوار، ج 23، ص 337، حدیث 5 ـ مناقب، ج 1، ص 243.
بحار الانوار، ج 24، ص 31، حدیث 2 - کنز الفوائد، ص 67.
مراجعه شود به:
امام حسین در قرآن
