مورخین درباره‌ی نام اصلی ابو هریرة دَوسی اختلاف نظر دارند. نام‌های زیر از جمله نام هایی است که مورخین درباره‌ی او ذکر کرده‌اند:
عمیر بن عامر، عبدالله بن عامر، بًریر بن عشرقه، سکین بن دومه، عبدالله بن عبد شمس، عبد عمرو بن غنم و عبد غنم.
هُریر یعنی گربه کوچک، و دلیل کنیه «ابو هریره» علاقه خاص او به گربه ها بوده است، و برخی مورخین می‌گویند
رسول خدا این کنیه را به او داده است.
وی در سال هفتم هجرت به هنگام
غزوه خیبر اسلام آورد، از این رو نام او را در زمره صحابه بر شمرده اند. مجموع احادیثی که وی از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده بالغ بر 5374 حدیث می‌شود که با توجه به کوتاهی ِ دوره‌‌ی آشنایی و مصاحبت او با رسول خدا، در درستی این حادیث جای شک و تردید فراوان است.
او از همان آغاز متهم به جعل احادیث بود، به‌ویژه به نفع
معاویه و بر ضد امام علی علیه السلام. از این رو امام علی علیه السلام و حتی
عمر و
عایشه نیز او را مورد اعتماد نمی‌دانستند. جمعی از تابعین (کسانی که اصحاب پیامبر را دیدار نموده اند) نیز احادیث او را مردود می‌دانند.
ابو هریره در زمان عمر مدتی والی بحرین بود و چون در این مأموریت پول زیادی برای خود اندوخت، عمر او را بر کنار کرد و اموال را باز پس گرفت.
ابو هریره به هنگام محاصره خانه
عثمان از او حمایت کرد و به همین جهت مورد حمایت و احترام
بنی امیه و مخصوصا
مروان بن حکم بود. او در سال 57 یا 58 یا 59 هجری قمری و در 78 سالگی در گذشت.
منابع:
اسد الغابه / 6
الاصابه / 4
الاستیعاب / 4
الطبقات / 4
الکنی والالقاب / 1.
الطبقات
